Երկարակեցության գաղտնիքը
Ներքաղաքական շրջանակներում շարունակվում են Սյունիքի մարզպետի նոր թեկնածուի նշանակման շուրջ քննարկումները: Այս առնչությամբ ֆեյսբուքյան հանրագրում կարծիք է հայտնել քաղաքագետ, ՛՛Նոր ազատական՛՛ կուսակցության նախագահ Սուրեն Սուրենյանցը: Ներկայացնում ենք առանց խմբագրման:
Բարդ ժամանակներ ենք ապրում: Հասարակության արժեհամակարգը խաթարված է, գնահատման հին չափանիշները չեն գործում, նորերը չկան: Մաքսային միության ընդդիմախոսներն արդարացիորեն նշում են, թե Սերժ Սարգսյանն իրավունք չուներ միայնակ որոշելու այդ կառույցին Հայաստանի միանալու հարցը:
Ճիշտ են ասում, բայց շրջանցում են կարևոր մի հանգամանք. այս հարցում Սարգսյանի ու հասարակության պատկերացումներն ամենամոտն են: Գուցե Սարգսյանը եվրասիական ինտեգրացիային պարտադրված է գնացել. հասարակության ռուսասիրությունն ինքնաբուխ է, որն արտահայտվում է զանգվածաբար Ռուսաստան գնալով, այնտեղի բարքերը գովերգելով:
Հայաստանի աղքատ բնակաչությանը պահում են Ռուսաստանից եկած տրանսֆերտները ու դրանք էլ որոշելու են հանրաքվեի ելքը, եթե այդպիսի բան անցկացվի Մաքսային միության հարցով: Ներքին քաղաքական հարցերում էլ է այդպես: Բոլորն ասում են, բողոքում են, թե իշխանությունը հովանավորում է հանցագործներին, բայց այդ քննադատությունն անհասցե է:
Շատերը կքննադատեն Սերժ Սարգսյանին, եթե նա որոշի Սյունիքի մարզպետի պաշտոնում վերադարձնել Սուրիկ Խաչատրյանին, ու վստահ եմ, որ նման նշանակում չի լինի: Բայց վստահ չեմ սյունեցիների ընտրության վրա, եթե մարզպետն ընտրովի լինի: Վախենամ, որ մեծ առավելությամբ հենց Սուրիկը հաղթի:
2003 ին Սերժ Սարգսյանը զարգացրեց “”մենթալիտետային ժողովրդավարության”” թեզը. մի տաս հոդվածով դա քննադատել եմ, հիմա էլ կքննադատեմ: Այն ժամանակհամոզված էի, որ հասարակության մեծամասնությունն ինձ պես է մտածում, հիմա համոզված չեմ ու մտածում եմ, որ Սերժն ու մյուսները հասարակությանն ավելի լավ են ճանաչում ու գուցե մի փոքր էլ առաջ են կանգնած այդ մտածողությունից: Ու, թերևս, դա է այս ու նախորդ նախագահի իշխանության երակարակեցության գաղտնիքը …
Ֆրանսիական հայտնի”Խաղալիք” ֆիլմում իսկապես գործարարը մեղավոր չէր, որ իր կամակոր տղան պատանդել էր լրագրողի. վերջինի ու նրա շրջապատի մենթալիտետը հանդուրժում էր այդ բարքերը…
