Նիկոլ Փաշինյանի խոստացած էժանացումներն իշխանափոխությունից հետո հասարակությունն այդպես էլ չտեսավ: Փոխարենը՝ պասվում են նոր թանկացումներ. 168 Ժամ
Նիկոլ Փաշինյանի խոստացած էժանացումներն իշխանափոխությունից հետո հասարակությունն այդպես էլ չտեսավ: Փոխարենը՝ սպասվում են նոր թանկացումներ, որոնց առաջիկայում կբախվեն սպառողները:
Իշխանության գալուց առաջ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարում էր, թե Հայաստանում ապրանքների գները բարձր են, որովհետև չկա մրցակցությունը: Օլիգարխները բաժանել են շուկաները և ոչ միայն թույլ չեն տալիս, որպեսզի գներն իջնեն, այլև չհիմնավորված բարձր գներ են սահմանել:
Իշխանափոխությունից հետո մենաշնորհները կարծես թե «արմատախիլ» արվեցին, հաստատվեցին հավասար մրցակցային հարաբերություններ, ավելացան մասնակիցները, բայց գներն այդպես էլ չնվազեցին: Այսօր էլ դրանք նույնքան բարձր են ու շարունակում են բարձրանալ:
Նոր սակագնային տարվան ընդառաջ՝ աստիճանաբար մեկնարկում են հանրային ծառայությունների սակագները վերանայելու գործընթացները: Որպես այդպիսին, առաջնեկը դարձավ «Վեոլիա Ջուրը»: Ընկերությունն արդեն դիմել է Հանրային ծառայությունները կարգավորող հանձնաժողովին՝ սակագները ճշգրտելու և հերթական տարվա համար նոր սակագներ հաստատելու հայտով: Ջրային համակարգի կառավարման պայմանագրով, «Վեոլիա Ջուրն» իրավունք ունի ամեն տարի հանդես գալ նման նախաձեռնությամբ, ինչից և օգտվել է:
Այս անգամ ընկերությունն առաջարկել է բնակչությանը խմելու ջրի մատակարարման և ջրահեռացման ծառայության գինը սահմանել խորանարդի դիմաց 181,8 դրամ: Այն 1,8 դրամով ավելի է սպառողների այս խմբի համար ներկայումս գործող սակագնից:
Ինչպես հայտնի է, այժմ բնակչությունը ջրամատակարարման և ջրահեռացման ծառայության յուրաքանչյուր խորանարդ մետրի դիմաց վճարում է 180 դրամ: Թեև հաստատված սակագինն ավելի բարձր է: Այն կազմում է 191,4 դրամ: Տարբերությունը՝ 11,4 դրամը, փոխհատուցում է պետությունը:
Այդպես էր մինչև իշխանափոխությունը, այդպես է նաև իշխանափոխությունից հետո: Չնայած ժամանակին Նիկոլ Փաշինյանը խոսում էր հանրային ծառայությունների ոլորտում արհեստական բարձր և չհիմնավորված սակագների առկայության մասին, այնուհանդերձ իշխանության գալուց հետո այդ առումով այդպես էլ ոչինչ չփոխվեց: Սակագները ոչ միայն չնվազեցին, այլև շարունակում են բարձրանալ:
Ջրամատակարարման ոլորտում դրանք այսօր շատ ավելի բարձր կլինեին, եթե կառավարությունը պետական բյուջեի հաշվին լրացուցիչ պարտավորություններ չվերցներ: Դեռևս իշխանափոխությունից շատ չանցած վերանայվեց կառավարման պայմանագիրը, և սակագների բարձրացման մի մասն անցած տարվանից տեղափոխվեց: Տպավորություն ստեղծվեց, թե հաջողվեց խուսափել թանկացումից: Բայց իրականում այդ գումարը շարունակում է կախված մնալ սակագների վրա:
Սպառողներն այն կվճարեն ավելի ուշ: Արդեն 12 դրամ տեղափոխվել է 2025 թ., որը պիտի ավելանա այդ տարվա համար հաստատվող սակագները:
Պայմանագրի վերաթարմացումը, իհարկե, այդքանով չսահմանափակվեց և չէր էլ կարող սահմանափակվել: Իշխանափոխությունը նոր էր տեղի ունեցել, ու կառավարությունը, գոնե մոտակա մեկ-երկու տարիներին, սակագների կտրուկ բարձրացում թույլ չտալու խնդիր ուներ:
Ուստի որոշվեց սակագների բարձրացումը զսպել պետական բյուջեի միջոցների հաշվին:
Առաջիկա երկու տարիների բազիսային սակագները չբարձրացնելու դիմաց կառավարությունը ջրամատակարար ընկերության փոխարեն կիրականացնի նրա ստանձնած ներդրումային ծրագրերի մի մասը: Այդ նպատակով բյուջեն արդեն բավական մեծ գումարներ վճարել է: Գումարներ, որոնք կարող էին ուղղվել բազմաթիվ այլ ծրագրերի ֆինանսավորմանը: Բայց կառավարությունը նախընտրել է գնալ այս ճանապարհով՝ պետական բյուջեի հաշվին փորձելով փրկել սեփական հեղինակությունը:
Թերևս, դրա արդյունքում է, որ ընկերության հաջորդ տարվա սակագնային հայտն այդքան համեստ է ստացվել:
Այս եւ այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այսօրվա համարում: