Политика – это не болтовня, а эффективность.Է. Շարմազանով

Tert.am –ի հետ  զրույցում ՀՀԿ խոսնակ, ԱԺ փոխնախագահ Էդուարդ Շարմազանովն անդրադառնում է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարման 100 օրվա ընթացքում հայ-ռուսական հարաբերություններում արձանագրված զարգացումներին: Դրանք Էդուարդ Շարմազանովը որակում է որպես «պինգպոնգյան» քաղաքականություն:

-Պարո՛ն Շարմազանով, վերջին շրջանում շատ փորձագետների մտահոգում է հայ-ռուսական հարաբերությունների որակն  ու «երկխոսության ձևաչափը»: Երբ Փանիկի դեպքերից սկսած՝ հայտարարում են, պատասխանում, Սերգեյ Լավրովի հայտարարություն, ապա Փաշինյանն ասաց, որ  բոլորը պետք է ադապտացվեն նոր կարգավիճակին: Ինչպե՞ս եք գնահատում իրավիճակը: Ինչպե՞ս էր այս առումով ձեր օրոք:

-Առնվազն մեր կառավարման շրջանում հայ-ռուսական հարաբերությունները բխել են Հայաստանի Հանրապետության պետական շահից և սպասարկել են բացառապես ՀՀ պետական շահը:

Դրա վառ ապացույցն է ռուսական ռազմաբազայի ժամկետի երկարացումը, ՀՀ-ի՝ ԵԱՏՄ մուտքը, ՀԱՊԿ-ում մեր նախագահությունը և տարբեր ռազմական-ռազմավարական ու քաղաքական պայմանագրերի ստորագրումը, ռուսաստանյան ներքին գործարանային գներով ռազմական տեխնիկայի տրամադրումը մեր երկրին, նաև այն, որ Ղարաբաղյան հիմնահարցում ՌԴ-ն, հիմնականում, ունեցել է կառուցողական դիրքորոշում: Իհարկե, եղել են խնդիրներ, բայց չի եղել մի իրավիճակ, երբ վարվել է «պինգ պոնգ»-ի քաղաքականություն», որտեղ մենք ասում ենք, իրենք՝ պատասխանում, հետո մենք, հետո՝ իրենք: Հայ-ռուսական հարաբերությունները մեր իշխանության շրջանում կրել են բացառապես դաշնակցային բնույթ և բխել են ՀՀ պետական շահից ու անվտանգության ամրապնդումից: Ինչ վերաբերում է մատնանշածս «պինգ պոնգի  քաղաքականությանը», ապա, ըստ իս, դաշնակիցների միջև  հարաբերություններն ավելի արդյունավետ կլինի ոչ թե  հրապարակային հայտարարություններով պարզելը, այլ դիվանագիտական խողովակներով ամենացավոտ հարցերի քննարկումը: Մեր իշխանությունն առնվազն այդ ճանապարհով է գնացել:

-Մի խոսքով՝ գտնո՞ւմ եք, որ սխալ արտաքին քաղաքականություն է վարվում:

-Առաջիններից մեկն եմ եղել, որ հայտարարել եմ, որ հայ-ռուսական հարաբերություններն իրենց լավագույն ժամանակները չեն ապրում, և որ դա չի բխում մեր պետության ու մեր ժողովրդի շահերից, ես առաջինն եմ եղել, որ նշել եմ, որ Փանիկի դեպքերից հետո, երբ ռուսական կողմը ներողություն էր խնդրել, պարոն վարչապետն այս դեպքերը սադրանք որակեց և այս հարցին շատ խիստ անդրադարձավ: Նաև առաջիններից եմ եղել, որ խնդրահարույց եմ համարել ՀԱՊԿ Գլխավոր քարտուղար Խաչատուրովի վերաբերյալ  մեղադրանքն առաջադրելն առանց ՀԱՊԿ անդամ երկրների ղեկավարներին տեղեկացնելը: Ես դրա մասին շատ եմ խոսել: Անկախ նրանից՝ ով ինչ է գրում, Լավրովի հայտարարությունը բավականին հստակ էր, և Փաշինյանի այն հայտարարությունը, որ պետք է ադապտացվեն, ես մի քիչ լավ չհասկացա՝ ինչին: Այսինքն՝ պետք է ադապտացվեն, որ հարաբերությունները վատթարանում են, թե ադապտացվեն, որ իշխանությունները մի բան ասում են, մեկ այլ բան անում: Եվ հայ-ռուսական հարաբերությունների դաշնակցային բնույթն առնվազն 3 նախագահների օրոք պահպանվել է. և՛ Տեր-Պետրոսյանի, և՛ Ռոբերտ Քոչարյանի, և՛Սարգսյանի, և սա է այն կոնսենսուսային հարցերից մեկը, որը նախկին երեք վարչակարգերին միավորել է և եղել է կոնսեսուս: Եվ ես գտնում եմ, որ մենք պետք է շատ ավելի սառնասիրտ քաղաքականություն վարենք:

-Ի՞նչ  հասկացաք այն հաղորդագրությունից, որ  Վլադիմիր Պուտինն ու Ղազախստանի նախագահ Նուրսուլթան Նազարբաևը օգոստոսի 12-ի հանդիպման ժամանակ քննարկել են ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Յուրի Խաչատուրովի հետ կապված խնդիրը:

-Պարզ է, նաև ակնհայտ է, որ Հայաստանի իշխանությունների որոշումը՝ Խաչատուրովին ներգրավել որպես մեղադրյալ, ավելին՝ մեղադրական եզրակացություն ներկայացնելն առանց համապատասխան դիվանագիտական-իրավապայմանագրային արարողակարգի, բնականաբար, հարվածի տակ է դրել ՀԱՊԿ միջազգային հեղինակությունը: Հիմա ինչ կլինի, ոնց կլինի… ես, գոնե որպես ժամանակին ՀԱՊԿ ԽՎ-ում հայկական պատվիրակության ղեկավար, կարող եմ ասել, որ եղել են խնդիրներ, բայց դրանք մենք լուծել ենք աշխատանքային ճանապարհով: Եվ Հայաստանին ՀԱՊԿ-ի ղեկավարությունն օդից չէր տրվել: Դրա համար պայքար է եղել, դրա համար բանակցություններ են եղել:

-Այսինքն՝ գնահատում եք, որ Հեղափոխությունից 100 օր հետո հարաբերությունների վատթարացո՞ւմ է տեղի ունեցել:

-Ակնհայտ է, որ հայ-ռուսական հարաբերություններն առնվազն հրապարակային մակարդակում, չեմ ուզում ասել վատանալ, վատթարացել են: Կա անհասկացվածություն և փոխադարձ «պինգպոնգյան» գնահատականներ: Եվ առնվազն հրապարակային մակարդակում այս հարաբերությունները վկայում են դրա մասին: Եվ սա չի բխում մեր պետության շահերից:

-Ձեր կարծիքով՝ ինչո՞ւ Նիկոլ Փաշինյանը Բրյուսելում բաներ ասաց, որ դուր չեկան եվրապաշտոնյաներին, հիմա բաներ է ասում, որ կարող են դուր չգալ ՌԴ քաղաքական իշխանությանը: Սա այն դեպքում, երբ իշխանության գալիս Նիկոլ Փաշինյանը հստակ ուղերձներ էր հղում, որ ՀՀ արտաքին քաղաքականությունում վեկտոր չի փոխվելու:

-Յուրաքանչյուր պետության ղեկավար ինքն է որոշում, թե ինչպիսի հայտարարություններ է անում: Սա մի կողմն է, չեմ ուզում մեկնաբանել՝ ինչու, ոնց: 100 օրը կլրանա, իրեն հարցրեք: Բայց կա բացահայտ ճշմարտություն, քաղաքականությունը ոչ թե  միայն խոսելն է՝ բլբլալը, չէ, այլ արդյունավետությունը: Политика – это не болтовня, а эффективность.:Եթե նման քաղաքականությունը դրական է անդրադառնում, դրական եմ վերաբերում, եթե ոչ՝ բացասական: Ամեն ինչ պետք է նայենք՝ ըստ արդյունքների:  Այդ՝ կոռուպցիայի դեմ պայքար և այլն, շատ լավ է, բայց դա չի կարող լինել Հայաստանի գլխավոր կռվանը: Հայաստանի թիվ մեկ մարտահրավերը անվտանգությունն է:

-Ավելի վաղ ասել էիք, որ Երևանի ավագանու ընտրություններին մասնակցել-չմասնակցելու հարցը քննարկվելու է մինչև օգոստոսի 15-ը: Եղե՞լ է քննարկում:

-Դեռ ոչ:

– Եթե համառորեն այս հարցը չի քննարկվում, կարելի՞ է ենթադրել, որ այս հարցը կուսակցության կողմից չի կարևորվում, նաև ձեր աջակիցների: Կա՞ն պատկերացումներ, թե առաջադրված քաղաքական ուժերից որին եք կոչ անելու ընտրել:

-Մենք պատկերացումներով չենք առաջադրվում, այլ՝ կուսակցական որոշումներով, հետևաբար, որոշումներ չկան:

– Կուսակցության նախագահ Սերժ Սարգսյանի հետ ամռան ընթացքում, նրա արձակուրդից վերադառնալուց հետո կուսակցության անդամները հանդիպո՞ւմ են:

-Պարբերաբար պարոն Նախագահի հետ հանդիպում ենք, իսկ արձակուրդից վերադառնալուց հետո չենք հանդիպել, որովհետև արձակուրդի մի մասն ինքը անցկացրել է  Արցախի Հանրապետությունում: