«Մեկը լինի Զաքիրին տեր կանգնի»
«Պարզապես Հասանովի արյան մեջ շատ խորը ներծծված է պետության դրոշը թողնել ու փախնելը: 26 տարի առաջ նա նույն ձևով փախնում էր մարտի դաշտից՝ թողնելով դրոշը, զինանշանը և զորքը անտեր: Չնայած մեկը լինի Զաքիրին տեր կանգնի, բայց տեր ունենալուց հետո էլ փախնողի բնավորությունը արյան մեջից դուրս չեկավ:
Պարզապես Հասանովին երիտասարդ տարիքում ռազմական դաստիարակություն չեն տվել, չեն ծանոթացրել զինվորական կարգ ու կանոնի հետ: Հասանովը չի իմանում, որ զորամասում առանձին կանգնում, նստում և այլ բաներ անում են միայն «ընտրյալները», որոնք մերժված են զորքի ու մարդկության կողմից: Հասանովը չի հասկանում, որ զինվորական շարք կանգնելու ժամանակ նույնիսկ ամենաոխերիմ թշնամիները պետք է հարգեն ռազմական կարգ ու կանոնը»:
