Ոչնչով լավը չեն անառակ կնոջից
«Ձեր միջից անմեղը նախ թող քար գցի դրա վրա» :
Հովհ. 8:7
Հրեաները ցուցադրաբար դատեցին մի անառակ կնոջ. ցանկանում էին քարկոծել և կեղծավորաբար հարցրեցին Քրիստոսին, թե ի՞նչ անել՝ ներել թե քարկոծել։ Քրիստոս ասաց՝ ով անմեղ է, թող նա առաջինը քար գցի: Ոչ մեկ չգցեց, որովհետև գիտակցեցին, որ իրենք էլ մեղավոր մարդիկ են և ոչնչով լավը չեն անառակ կնոջից:
Եթե այդ իրավիճակը լիներ այսօր՝ հենց իրենց մեղքը թաքցնելու համար շատերը քարը կնետեին: Այո, մենք քննադատում ու քարկոծում ենք մեզ շրջապատող մարդականց, որպեսզի թաքցնենք մեր սեփական մեղքերը:
Մենք ոչ միայն նման չենք աստվածաշնչյան սրբերին, այլ նույնիսկ մեղավորներին նման չենք: Վերջին հաշվով, մեղավոր չի նշանակում մարդկային արժեքներից ու դիմագծից զուրկ. մեղավորը մարդ է, ով կարիք ունի խոնարհության, խոստովանության, հույսի ու վստահության:
Աստվածաշունչը մխիթարում և զորացնում է մեզ սրբերի վարքով և դաստիարակում՝ մեղավորների օրինակով:
