Համբերատար-դանդաղ շտապող

Ղարաբաղն ու Բակո Սահակյանը դարձել են հայոց կերպը միակցող կետ, ուր բոլորը հավասար են, ուր բոլորը զինվոր են: Առաջին նախագահ, երրորդ նախագահ: Նաեւ` երկրորդ նախագահ, որը իր համառությունը չհաղթահարեց, այդպես էլ այս օրերին չեղավ Ղարաբաղում..
Բայց դա ոչ մի նշանակություն չունի: Նշանակում է` համառությունը նույնպես մեր գենն է… ու մեր տեսակը:

Ինչպես խելքը, ոսկեղենիկ հայերենն … Առաջին նախագահի: Ինչպես հաշվելու, խաղը գրագետ առաջ տանելու, իսկ որ ամենակարեւորն է` հայի համբերատար-դանդաղ շտապող կերպը… Երրորդ նախագահի դեպքում … հետաքրքիր է, եթե նախագահը լիներ Քոչարյանը, կհանդուժեր, որ Բակոն նստեր-վեր կենար այլ նախագահների հետ…

Հ.Գ. Եւ իհարկե, այդ ամենը գեներացնող.
– Ղարաբաղն ու նրա նախագահը

Հ.Գ. ասեմ` իմացեք. Ղարաբաղն անչափ հետաքրքիր ու տիեզերական կարմա ունի… մանավանդ այս փուլում:Այնտեղ նախ եւ առաջ աստրալ պատերազմ է մղվում` աշխարհի համար:  Ականջ ունեցողը կհասկանա: Վախիք ոչ… հաղթանակը մերն է լինելու: 

Կարմեն Դավթյան