Որևէ տառապանք իզուր չի անցնում
Այս օրերին մենք շատ ենք մտածում, թէ ինչու է տառապում մարդը: Պատճառներն ու հետևանքներն իրոք շատ են: Բայց Պետրոս առաքյալը խոսում է տառապանքի մի տեսակի մասին, երբ մարդը Քրիստոնյա լինելու համար տառապելով, մասնակցում է Քրիստոսի չարչարանքներին: Բայց սա ոչ վերջն է, ոչ էլ ինքնանպատակ, այլ այսպիսի մարդիկ կոչվում են երանելի « քանի որ փառքի եւ զօրութեան անունը եւ Աստծու Հոգին է հանգչում ձեր վրա» (Ա.Պտ 4:14): Ուրեմն տեսնու՞մ էք, Աստված փառքի և զորության անուն է տալիս նրանց և իր Աստվածային Հոգին հանգչցենում նրանց վրա: Որևէ տառապանք իզուր չի անցնում: Այն կամ դատաստանի կամ փառքի համար է:
Արմեն Հարեյան
