Թվացյալ կայունությունը հղի է պոռթկումով

Ընդդիմություն՝ համակարգային, հստակ տեսլականով և պոզիտիվ ծրագրով չկա: Մնացել են փլատակներ, որոնք եթե իրենց ներսում ոչ-ինչ չփոխեն, կամաց-կամաց մահանալու են:

Հանրաքվեն ֆիքսեց նաև դիտորդական առաքելություն իրականացնող հասարակական կազամակերպությունների բավականին լավ պատրաստվածությունը և ակտիվությունը: Քվերակության վերահսկողության տեսանկյունից կարծես առաջին պլան էին մղվել դիտորդները, թեպետ այդ գործի ավանգարդում պետք է լինեին քաղաքական կուսակցությունները:

Հիմա իշխանության մասին: Մտայնությունը, որ այս հանրքվեն էլ սղցրինք թեկուզ զոռբայությամբ, խախտումներով, համոզելով, վախացնելով ու հետագայում էլ ամեն ինչ կանենք այնպես, ինչպես կուզենք, խաբկանք է: Իշխանության ներսում կամ չեն հասկանում, կամ հասկացողները լռում են, որ քաղաքական համակարգի ամլացման, ինչում իշխանությունը մեծ ներդրում ունի, ու այդ համակարգի նկատմամբ հասարակության մասսայական ալերգիան, հեչ ավ բաների մասին չի վկայում:

Տոտալ անվստահության ու հիասթափության մթնոլորտը հղի մեծ վտանգնրով: Արտագաղթ, հանրային տրամադրությունների անկում, ինչն իր հետ բերելու է անկման բոլո ոլորտներում: Բայց սա մի կողմ: Այս վիճակը՝ թվացյալ կայունությունը, որը իրականում լճացում է, առաջին հերթին հղի է պոռթկումով: Իսկ երբ դա տեղի ունենա պրոնայք իշխանավորներ, այդ ալիքը չի խնայելու ոչ մեկին, սրբելու է ամեն ինչ՝ շատ հաճախ խառնելով թացը չորի հետ: Հատկապես, որ չկա ընդդիմություն, որը գոնե դրան համակարգված և քաղաքական բնույթ կտա:

Իշխանությունը, կամ քաղաքական համակարգը, չի կարողանալու դիմակայել այդ ալիքին, քանի որ հենց ընդդիմության բացակայության պատճառով իշխանության մեջ է տեղի ունենում ամենամեծ լճացումը ու իրար տակ փորոցին: Սկսվելու է առնետավազք, որը բնական է նման վիճակներում:

Գիտեք ամենցավալին ո՞րն է, ոչ թե որ այդ ցասման զոհը դառնալու են իշխանությունն ու էլի շատերը, այլ, որ այդ այդ ցնցումները խարխլելեու են պետության հիմքերը: Ու սա հատկապես ձեր շնորհիվ ու պատճառով: