Երբ նյութը` մարմինը¸ աննյութից` հոգուց առաջ է ընկնում ու իր կամքը կատարում¸ այլ ոչ Աստծո¸ վնասվում են երկուսն ել. առաջինը ժամանակավոր` այս կյանքի ժամանակահատվածում¸ երկրորդը` հավիտենապես…այսպես են կործանվել մինչ ջրհեղեղ¸ այդպես էլ երկնային հրով կմաքրագործվի այս ապականյալ ժամանակների սերունդը¸ որից հետո կլինի նոր երկիր ու նոր երկինք¸ և աշխարհում կտիրի արդարությունը¸ ինչին երազում են այսօր […]
Հիսուս ասում է. -Ով իր խաչը չի վերցնում և ինձ չի հետևում, ինձ աշակերտ լինել չի կարող: (Ղուկասի ավետարան 14:27) Աստված ձեզ ընտրեց որպես փրկության առաջին պտուղների, որպեսզի լինեք իր սուրբ ժողովուրդը Սուրբ Հոգու միջոցով և ճշմարտությանը հավատալով: Աստված այդ փրկությանը հրավիրեց ձեզ իր քարոզած Ավետարանով, որպեսզի մեր Տիրոջ՝ Հիսուս Քրիստոսի փառքն ունենաք: Ուստի, հաստա՛տ […]
Որովհետև որ՝ ատեցի՛ր բոլոր Իմ խրատները, մերժեցի՛ր դրանք, և ե՛տ վանեցիր այն Խոսքերը, որ բերանի՛ցս ելան: Թե գո՛ղ տեսնեիր՝ քայլո՛ւմ էիր դու նրան միացած և քո բաժինը շնացողների՛ հետ էիր առնում: Եվ բերանիդ մեջ չա՛րն ավելացավ, լեզուդ սկսեց նենգությո՛ւն նյութել: Նստում և եղբո՛րդ ես չարախոսում, և մորդ որդու ոտքերի առաջ լարում որոգա՛յթ գայթակղության: Եվ այս ամենը […]
Մեր ուղեղներին¸ ապա մեր հոգուն պատճառող ամենամեծ վտանգը աններողամտությունն է¸ որ մահացու կերպով ծանրաբեռնում է այն…այդ պատճառով մտային այդ կարևոր գործոնի համար ՚՚Հայր մեր՚՚ աղոթքում շեշտվեց. ՚՚ներիր մեր հանցանքները¸ ինչպես որ մենք ենք ներում նրանց¸ ովքեր հանցանք են գործում մեր դեմ՚՚։ Այս աղոթքը սովորեցնելուց հետո Տեր Հիսուսը դարձյալ շեշտեց¸ ասելով. ՚՚Եթե դուք մարդկանց ներեք իրենց […]
ԵՐԲ ՀԱՎԱՏԸ ՊԱԿԱՍՈՒՄ Է- Աստծո կանչը Տեր, հավատում եմ, օգնիր իմ անհավատությանը: / Մարկ. Թ. 24 / Մարդկային սրտի աղաղակը իրապես արտահայտում է` իրեն հույժ անհրաժեշտ հավատի կարիքը. ինչպես պարզ արտահայտում էր այս աղաղակը, որ Ինձ ուղղվեց` երբ Ես երկրի վրա էի: Այս արտահայտությունը ցույց է տալիս հոգու առաջադիմությունը: Երբ մարդը ճանաչում է Ինձ ու […]
Սիրելինե՛ր, սիրենք միմյանց, քանի որ Սերն Աստծուց է. և ամեն ոք, ով սիրում է՝ Աստծուց է ծնված և ճանաչում է Աստծուն … Ա Հովհաննես 4:7
Մի պարծեցիր, թե արդար ես, որովհետև Աստուծո առջև զղջացող մեղավորն է արդարանում, այլ ոչ թե այն մարդն, ով իրեն արդար է համարում: Փարիսեցու ու մաքսավորի առակի մեջ, երբ փարսեցին դատում էր մաքսավորին, նա երևի ճիշտ էր դատում: Բայց արի ու տես, որ զղջացող մաքսավորն էր, որ արդարացած գնաց տուն, այլ ոչ թե «ճիշտ» դատող փարիսեցին: […]
4-րդ Սաղմոսում Դավիթն ասում է. «Իմ նեղության մեջ ինձ անդորր տվիր, լսեցիր ինձ, երբ ձայն տվի»: Տեսնու՞մ եք, Դավիթը չի ասում անդորր ստացա իմ լեն ու ուրախ օրերին, այլ իմ նեղության մեջ: Տերը Պողոսին էլ ասաց, թե Իր զորությունը տկարության մեջ է կատարյալ (Բ Կթ. 12:9): Մի հուսահատվեք նեղության մեջ, այլ դիմացեք ու ամուր պահեք […]
Ասացի հսկեմ ընթացքիս վրա և չարտաբերեմ մեղանչման խոսքեր: Եվ փակ պահեցի իմ բերանը, երբ հակառակվում էր մեղավորն իմ դեմ: Եղա՛ խուլի պես, իբրև չե՛մ լսում, անգամ բարության խո՛սք իսկ չասացի, բայց բորբոքվեցի՛ն ցավերը իմ մեջ: Սիրտս տաքացա՛վ, սիրտս բորբոքվե՛ց, և կրա՛կ բռնեց իմ որովայնում, և խորհուրդներն իմ բոցերի՛ նման դարձան հո՛ւսկ վառող: Եվ բացվեց լեզուս […]
«Ով այս աշխարհի բարիքներից ունենա և տեսնի իր եղբորը մի բանի կարոտ ու փակի իր սիրտը նրա առաջ, Աստծո սերը ինչպէ՞ս կարող է բնակվել նրա մեջ: Որդյակնե՜ր, խոսքերով և լեզվո՜վ չսիրենք, այլ՝ գործով և ճշմարտությամբ: Եւ հենց դրանո՜վ ճանաչած կլինենք, որ ճշմարտությունից ենք, և Նրա առաջ կանգնելու վստահություն կունենան մեր սրտերը»: (Ա Հովհաննես 3.14)
