«Brexit-ն ու Հայաստանը». Արմեն Աշոտյան

Նոր իրողությունները, իհարկե, մշտադիտարկման և խորքային անալիզի առարկա պետք է դառնան, սակայն փորձեմ բանաձևել/կանխատեսել մի շարք հետևանքներ:

1. ՄԹ-ը առավել ցայտուն է իրակացնելու իր արտաքին և անվտանգային քաղաքականությունը Հարավային Կովկասի տարածաշրջանում՝ այլևս կաշկանդված չլինելով ԵՄ միասնկան մոտեցումների հրամայականով: Մեծ Բրիտանիօան մշտապես ներկայացված է եղել տարածաշրջանում, հետապնդելով սեփական շահերը: Այս դեպքում նա առավել ազատորեն է իրականացնելու իր քաղաքականությունը՝ այստեղից բխող բոլոր հետևանքներով:

2. Թեպետ Միացյալ Թագավորությունը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի անդամ չէ, սակայն ակնհայտ է, որ իր ազդեցությունն է փորձելու ընդլայնել նաև Արցախյան հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ:

3.Հայաստանին առնչվող հետևանքների մասով պետք է հստակ հասկանալ, որ Եվրամիությունն ընկղմվելու է ներքին խնդիրների լուծման հորձանուտ` կապված՝ մի կողմից Մեծ Բրիտանիայի դուրս գալու, մյուս կողմից՝ ԵՄ-ում առկա մեխանիզմների և կենտրոնախույս նոր դրսևորումների կասեցման հետ:

4. Հետևաբար, ակնհայտ է, որ ԵՄ-ի հետաքրքրությունն ու հնարավորություններն առ հարևան երկրներ, մասնավորապես, մեր տարածաշրջանի և Հայաստանի, առավել է պակասելու: Պակասելու է, որովհետև ԵՄ գերակայությունը դառնալու է հենց ԵՄ արդյունավետության պահպանումը, որին էլ ուղղվելու են հիմնական քաղաքական, դիվանագիտական ռեսուրսները:

5. Ինչպես հայտնի է, ՄԹ-ն հակառուսական քաղաքականության առաջատարներից էր ԵՄ-ում: Brexit-ը որոշակի առումով կարող է հանգեցնել նաև ԵՄ-ի՝ Ռուսաստանի հետ աշխարհաքաղաքական լարվածության թուլացմանը: Եթե ՌԴ-ԵՄ հարաբերությունները դուրս գան հակադրության սուր ֆազայից, քաղաքական առումով կարող է դրական ազդեցություն ունենալ տարածաշրջանի, և, մասնավորապես, Հայաստանի վրա:

6. Եվ իհարկե, Հայաստանը լրացուցիչ ջանքեր պետք է գործադրի ՄԹ-ի հետ հարաբերությունների լիարժեք ծավալին հասնելու ուղղությամբ այն գործառույթների և ուղղությունների մասով, որոնց համար նախկինում պատասխանատու էր Բրյուսելը»: