Նիկոլ Փաշինյանի «հուրն ու սուրը» տապալեցին իրեն. Հրապարակ
Իհարկե, անհրաժեշտ է փոխել Ընտրական օրենսգիրքը, հատկապես հրաժարվելով ռեյտինգային արատավոր ընտրակարգից, որի գոյությունը 2017-ին մղձավանջի վերածեց ողջ ընտրական պրոցեսը՝ այն քաղաքական գործընթացից դարձնելով փողի-զոռբայության-ուժի ցուցադրություն եւ խորհրդարանը դարձնելով ապաքաղաքական, քրեաօլիգարխիկ համակարգի մասնիկ: Այդ ընտրակարգին դեմ է անգամ հանրապետականների մի մասը՝ նրանք, ովքեր չունեն մեծ փող եւ մարզերում ընտրվելու շանսեր:
Այնպես որ, Արմեն Աշոտյանի, Արփինե Հովհաննիսյանի, Շարմազանովի շահերից եւս չեն բխում նախկին ԸՕ-ն եւ ընտրական նախկին սկզբունքները: Ստացվում է՝ նրանք հիմա էլ ԱԺ անցնելու մի շանս ունեն՝ Գագիկ Բեգլարյանի, Կարեն Կարապետյանի, Արայիկ Գրիգորյանի եւ մյուս ռեյտինգայինների «ուսերին բազմած»՝ Աժ անցնելը: Իսկ վերջիններս կուզենան, կհամաձայնեն նորից հանդես գալ ՀՀԿ-ի «դրոշի» ներքո, ինչպես նաեւ իրենց «ուսերին» ԱԺ տանել ՀՀԿ-ի «գաղափարական թեւին»:
Այնպես որ, չի կարելի պնդել, թե ՀՀԿ-ն շահեց նոր ԸՕ-ն տապալելու այս քայլից: Բայց չտապալել ԸՕ նոր նախագիծը՝ կնշանակեր համաձայնել Նիկոլ Փաշինյանի գծած սցենարին եւ տեղավորվել «կոնսենսուսի»՝ նրան այդքան անհրաժեշտ համաձայնության շրջանակներում: Կնշանակեր համաձայնել, որ դեկտեմբերին ընտրություններ կազմակերպվեն, չնայած մի քանի ամիս առաջ խոսվում էր մայիսին կայանալիք ընտրությունների մասին: Այս պարագայում սխալ չեն նրանք, ովքեր պնդում են, որ իրականում ոչ թե «սեւերը» տապալեցին ԸՕ-ն, այլ՝ «սպիտակների» շտապողականությունը եւ քաղաքական պրոցեսները սեփական կամքին ծառայեցնելու, «հրով ու սրով» ընտրությունների գնալու կամքը: Փետրվար-մարտին ԱԺ-ն առանց դիմադրության կանցկացներ նոր ԸՕ-ն, եւ մայիսին խաղաղ ու առանց լարումի կգնայինք ընտրությունների:
Այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
