Ազնվությունից ու բարոյականությունից խոսացող, սակայն անազնիվ ու անբարոյական …
Հիշու՞մ եք հայկական ծագումով ֆրանսիացի հայտնի ռեժիսոր և սցենարիստ Ֆրենսիս Վեբերի «Խաղալիք» ֆիլմը: Հիշու՞մ եք, երբ թերթի խմբագիրը մերկանում է ընկերության նախագահի հրամանով խմբագրությունում պտույտ կատարելու պայմանով: Տեսնելով մերկացող խմբագրին նախագահն ասում է. «Դե հիմա ասեք, թե երկուսիցս ո՞վ է հրեշը: Ե՞ս, ով հրամայում է մերկանալ, թե՞ Դուք, ով համաձայնում է ցույց տալ հետույքը: Կարծում եմ ամբողջ խնդիրն այդտեղ է»:
Հիմա մեզանում է, մեր կյանքում՝ գրեթե ամենուր, ամեն բնագավառում, ամեն քայլափոխի…
«Մերկանալու», հետույքները տնկելու համար պատրաստակամ սուբյեկտներն են շատ… Ամեն ինչի ընդունակ՝ անինքնասեր ու անսկզբունքային, երկերեսանի ու ծախված, ազնվությունից ու բարոյականությունից խոսացող, սակայն անազնիվ ու անբարոյական …
Մի խոսքով սրանք և համանման հարցերն են առավել կարևոր ու առաջնային…Կարծում եմ ամբողջ խնդիրը հենց սա է… Իսկ դուք Ծերեթելի, Լենինգրադյան, դեսպանատան վեց գույնանի դրոշ… Մարմինը պղծելուց առավել վտանգավոր և սարսափելի է հոգու պղծումը…
Ռոբերտ Մելքոնյան
