Քաղաքապետարանը չի կատարել հաշմանդամություն ունեցողներին տրված խոստումը

Դեռեւս 2011 թվականի հոկտեմբերին սայլակով տեղաշարժվող անձանց հետ միասին Մարդու իրավունքների պաշտպանը փորձեց օգտվել Երեւանի հանրային տրանսպորտից:   Ակնհայտ դարձավ, որ Երեւանում ոչ մի հանրային տրանսպորտ հարմարեցված չէ տեղաշարժման հետ կապված խնդիրներ ունեցող մարդկանց համար: Այսօր Հայաստանում ապրում են սայլակով տեղաշարժվող շուրջ 4000 հաշմանդամություն ունեցող անձինք, որոնց համար հանրային տրանսպորտը, շենքերն ու շինությունները, նույնիսկ փողոցները շարունակում  են մնալ անմատչելի:

Դեռ այն ժամանակ Երեւանի քաղաքապետարանի ներկայացուցիչները խոստացան, որ կզբաղվեն այդ հարցով եւ Չինաստանից Հայաստան ներկրվելիք 66 ավտոբուսները մատչելի կլինեն  հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար: Ակցիայից անցել է 2 տարի, իսկ Հայաստան ներկրված ավտոբուսները դեռ չեն հարմարեցվել նրանց համար: Քաղաքացիների բոլոր դիմումներն այս հարցի վերաբերյալ մերժվել են` պատճառաբանությամբ, որ դրանք գտնվում են երաշխիքային սպասարկման ժամկետում, եւ չինական կողմը թույլ չի տալիս դրանց վրա համապատասխան աշխատանքներ կատարել:

Չինաստանի կողմից Հայաստանին քաղաքային ավտոբուսների նվիրատվության ծրագրի իրականացման պայմանագրի ուսումնասիրությունից, սակայն, պարզվում է, որ ավտոբուսների երաշխիքային ժամկետը սպառվել է, իսկ պայմանագիրն այլեւս ուժի մեջ չէ: Հետեւաբար, հայկական կողմն այժմ կարող է առանց խոչընդոտների կատարել հարմարեցման աշխատանքները: Փոխարենը, պաշտոնական գրություններից տեղեկանում ենք, որ Քաղաքապետարանը բանակցում է Չինաստանի կառավարության հետ՝ ներկրված ավտոբուսների վրա վերելակներ տեղադրելու համար թույլտվություն ստանալու նպատակով եւ չի կարող հստակ ժամկետներ հայտնել, թե երբ են կատարվելու ավտոբուսների հարմարեցման աշխատանքները:

Այսպիսով, հանրային տրանսպորտի հարմարեցման հարցում Երեւանի քաղաքապետարանի անգործության պատճառով ամեն օր խախտվում է հաշմանդամություն ունեցող անձանց տրանսպորտից անարգել օգտվելու իրավունքը, որն ամրագրված է ինչպես ՄԱԿ-ի “Հաշմանդամություն ունեցող անձանց իրավունքների մասին” կոնվենցիայով, այնպես էլ “ՀՀ-ում հաշմանդամների սոցիալական պաշտպանության մասին” ՀՀ  օրենքով, որի 22-րդ հոդվածում հստակ նշվում է, որ չի թույլատրվում տրանսպորտային միջոցների մշակումն ու արտադրությունը, եթե դրանք հաշմանդամների մատչելիության եւ օգտագործման համար հարմարեցված չեն:

Պաշտպանի աշխատակազմ