Սերժ Սարգսյանը մտահոգված է. Ժողովուրդ
Աշխատանքային այցով Արցախ մեկնած Սերժ Սարգսյանը սահմանագոտի կատարած ատելություններից եւ խորհրդակցություններից հետո` նախօրեին, Ստեփանակերտում հանդիպել է Հայաստանի եւ Արցախի մշակութային գործիչներին: Զինվորական համազգեստով մտավորականների հետ հանդիպմանը մասնակցող Սարգսյանը մի քանի ուշագրավ հայտարարություններ է արել:
Պատասխանելով Երեւանի տիկինիկային թատրոնի ղեկավար Ռուբեն Բաբայանի հարցին, թե ինչու է հենց այս օրերին որոշել այցելել Ղարաբաղ Ս. Սարգսյանը պատասխանել է. «Դա ներքին պարտադրանք է, որովհետեւ հիմա այն ժամանակահատվածն է, երբ եւ զորքը, եւ բնակչությունը, եւ ԼՂՀ քաղաքացիներն արդեն պատրաստ պետք է լինեն մի դժվարին ժամանակահատված անցկացնելու:
Զորքը շատ կարիքներ ունի, եւ այդ կարիքները պետք է գնահատել, որովհետեւ մեր հնարավորությունները անսահմանափակ չեն, որպեսզի բոլոր հարցերը, բոլոր խնդիրները լուծվեն: Դրա համար պետք է կարիքները գնահատել, տեսնել’որն է առաջնայինը ու այդ խնդիրներին լուծում տալ: ժամանակահատվածը սրանով է պայմանավորված»:
Անկեղծ ասած ամենեւին չցանկանալով բացասական սպասումներ ձեւավորել' չենք կարող չնկատել, որ Արցախի անվտանգության երաշխավորը հանդիսացող Հայաստանի գերագույն գլխավոր հրամանատարի կողմից նման հայտարարությունը բավականին չարագուշակ է հնչում: Ինչ նկատի ունի Սերժ Սարգսյանը` ասելով թե Արցախում բոլորն «արդեն պատրաստ պետք է լինեն մի դժվարին ժամանակահատված անցկացնելու»: Սա ի՞նչ է, պատերազմի նախապատրաստվելու հրապարակային կո՞չ: Եթե ոչ, եթե Սերժ Սարգսյանը, օրինակ, նկատի ուներ ձմռան ամիսները կամ այլ բան, ապա հարկ էր դա ներկայացնել ընդհանրական կոնտեքստով որպեսզի տպավորությունն այդքան մռայլ չլիներ:
Մինչդեռ նույն այդ հանդիպման ընթացքում Ս. Սարգսյանի հայտարարությունները Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացի շուրջ եւս որեւէ լավատեսական ազդակ չեն հաղորդում. «Այս պահին բանակցություններ չկան: Չասեմ բանակցություններ, վերջին լուրջ խոսակցությունը Լեռնային Ղարաբաղի խնդրով տեղի է ունեցել օգոստոսի 10-ին: Դրանից հետո որեւէ լուրջ խոսակցություն խնդրի մասին չի եղել»,- մանրամասնել է նա:
Այսպիսով` Ս. Սարգսյանը արձանագրում է, որ այս պահին բանակցային լիակատար վակուում է, ասել է թե Ադրբեջանը հրաժարվում է կատարել Վի- եննայում եւ Սանկտ Պետերբուրգում ձեռք բերված պայմանավորվածությունները եւ վերջ: Իրավիճակը հասել է մի կետի, երբ արդեն միջնորդների գերխնդիրը ոչ թե Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների միջեւ բանակցությունները կազմակերպելն է, այլ երկու երկրների ԱՂ նախարարների հանդիպումը հաջողացնելը:
Մի բան, որը հազիվ ստացվեց դեկտեմբերի 9-ին Համբուրգում: Թե դեռ որքան այսպես կարող է շարունակվել, թերեւս ամենից լավ հենց Սերժ Սարգսյանն է պատկերացնում, եւ ինչպես տեսանք` Ստեփանակերտում այլեւս բացահայտ կիսվում է իր պատկերացումներով:
Օրվա մյուս հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
