Երբեմն դռները փակվում են
Երբեմն դռները փակվում են, որովհետև մեր հավատքն ավելի փոքր է, քան մանանեխի հատիկը: Թե վշտի և թե ուրախության մեջ լուծում կա: Վիշտը չի նշանակում հուսահատությունը: Առաքյալն ասում է «Ձեզնից մեկը վշտի՞ մեջ է ընկել, թող աղոթի. մեկը բերկրանքի՞ մեջ է, սաղմոս թող ասի» (Հակ. 5:13), ու ավելացնում, «հաւատով եղած աղոթքը կփրկի հիւանդին»:
Արմեն Հարեյան
