Լևոն Զուրաբյանը դիմել է վարչապետին

ՀԱԿ խմբակցության ղելավար Լեւոն Զուրաբյանը «Նաիրիտ»-ի խնդրով նամակով դիմել է ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանին, որտեղ մի շարք հարցեր է բարձրացրել:

Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ պարոն Հ. Աբրահամյանին

Հարգելի պարոն վարչապետ,

Ինչպես գիտեք, «Նաիրիտ» գործարանի հարյուրավոր աշխատակիցներ երկար ժամանակ զանգվածային բողոքի ցույցեր են անցկացնում` պահանջելով կառավարությունից լուծել երկու կարեւորագույն հարց. «Նաիրիտ» գործարանի վերագործարկման եւ իրենց նկատմամբ կուտակված աշխատավարձի պարտքի հարցերը: Ազգային ժողովի մոտ տեղի ունեցած ցույցերի ժամանակ ես եւ պատգամավոր Արամ Մանուկյանը հանդիպել ենք ցուցարարների հետ եւ ծանոթացել ենք բարձրացված խնդիրներին, ինչի հիման վրա էլ այս նամակով դիմում եմ Ձեզ:

Հայտնի է, որ «Նաիրիտ»-ի գործարկման խնդիրը լուծելու նպատակով, ՀՀԿառավարությունըեւԱՊՀՄիջպետականբանկըժամանակին կնքել են երկու համաձայնագրեր: Առաջինը` 2005թվականի նոյեմբերի 10-ին`«2005-2012 թվականներին «Նաիրիտ»-ի արտադրության վերականգնման եւ վերազինման ծրագրի մասին» համաձայնագիրն է, որով բանկն ակտիվ ֆինանսական մասնակցություն պետք է ունենար գործարանի վերակառուցման գործում։ Երկրորդը` «2011-2019 թթ. «Նաիրիտ»-ի զարգացման եւ վերակառուցման» ծրագիրն է, որի իրականացման ներդրումները գնահատվել էին $512մլն ։Ընդորում, դրանից $366 միլիոն նախատեսված էր ուղղել քիմիական հսկայի արդիականացմանը, իսկ $146 միլիոնը պետք է ուղղվեր պարտքերի մարմանը, այդ թվում՝ ԱՊՀ Միջպետական բանկի $100 միլիոն պարտավորությունների վերաֆինանսավորմանը, $46 միլիոնն էլ՝ գործարանի ընթացիկ պարտքի վերաֆինանսավորմանը:

Վերոնշյալ ծրագրերի իրականացման ընթացքում,2006 թվականին«Նաիրիտ»-ըվաճառվել է բրիտանական`Վիրջինյան կղզիների օֆշորում գրանցված «Ռայնովիլ Փրոփըրթի Լիմիթիդ» ընկերությանը, որը40 միլիոն դոլարի դիմաց դարձել է «Նաիրիտի» 90% բաժնետերը: Կառավարության հետ կնքված պայմանագրի համաձայն, ընկերությունը «Նաիրիտ» գործարանում պարտավորվել էր ներդնել 120 միլիոն դոլար: Ներդրման առաջին մասը` 60 միլիոն դոլարը, պետք է կատարվեր մինչեւ 2009թվականի հունվարը եւ արտադրանքի ծավալը հասցվեր ամսական 25 հազար տոննայի, իսկ մնացյալ 60 միլիոն դոլարը`մինչեւ 2012-ի հունվարի 1-ը: Ըստ պայմանագրի, եթե մինչեւ 2009թվականի hունվարի 1-ը արտադրանքի քանակը չէր հասցվում 25հազար տոննայի, եւ ներդրումների քանակն այդ ծավալով չէր կատարվում, ապա «Ռայնովիլ փրոփերթի լիմիթիդ»-ից գործարանի բաժնետոմսերը ենթակա էին վերադարձման:

«Ռայնովիլ Փրոփըրթի Լիմիթիդ»-ը,պայմանագրային պարտավորվորությունները կատարելու համար,«Նաիրիտ» գործարանի գրավով եւ ՀՀ կառավարության երաշխավորությամբ Միջպետական բանկից տարեկան 12,5%-ով, 5.5 տարի ժամկետով, 70 մլն դոլարի վարկ է վերցրել, որից 40 մլն դոլարը վճարել է գործարանի սեփականաշնորհման համար, իսկ մնացած գումարով որեւէ ներդրում չի կատարել:Բացի դրանից, «Նաիրիտ» գործարանը ներգրավել է եւս 100 միլիոն դոլարի եւ 3.85 միլիարդ դրամի վարկեր: Հայտնի չէ ո՛չ առաջին վարկից 30 միլիոն. դոլարի, ո՛չ էլ` վարկերի երկրորդ խմբաքանակով ձեռք բերված գումարների ճակատագիրը:

Հայտնի է միայն, որ մի շարք աճպարարություններից հետո, 2012թվականի հունվարի դրությամբ,«Ռայնովիլ Փրոփըրթի Լիմիթիդ» ընկերության բաժնետերերն են եղել «Դրեյթոն Ֆայնենս Լիմիթիդ» եւ «Լաթերոն Փրոփըրթիս Լիմիթիդ» ընկերությունները, որոնց միակ բաժնետերն էլ, իր հերթին, «Նաիրիտ գործարան» ՓԲԸ-ն է, սակայն արդեն մոտ 130 միլիոն դոլարի վարկային բեռով: Այսինքն, ինչ-որ մարդիկ «Ռայնովիլ Փրոփըրթի Լիմիթիդ» ընկերության միջոցով, Հայաստանի կառավարության աջակցությամբ յուրացրել են մոտ 130 միլիոն դոլար, այնուհետեւ առքուվաճառքի տարատեսակ սխեմաների կիրառմամբ «Ռայնովիլ Փրոփըրթի Լիմիթիդ» ընկերության սեփականատեր, հետեւաբար` գոյացած բոլոր պարտքերի համար պատասխանատվություն կրող են դարձրել «Նաիրիտ գործարան»-ը, իսկ իրենք բարեհաջող կերպով անհայտացել են ողջ պատմությունից:

Իսկ այսօր գործարանի վերագործարկման ծրագրերի արդյունքների մասին զեկուցելու փոխարեն, ՀՀ էներգետիկայի եւ բնական պաշարների նախարար Երվանդ Զախարյանըհայտնում է, որ «Նաիրիտ գործարան» ՓԲԸ-ի պարտքը կազմում է մոտ 102 մլրդ դրամ, որից 6 մլրդ դրամը՝ աշխատավարձի գծով պարտքն է, 63 միլիարդը ՝ վարկային պարտավորություններ են, 20 միլիարդը՝ պարտք է Երեւանի ՋԷԿ-ին, 8,5 միլիարդը՝ բյուջետային պարտք է, 1,4 միլիարդը՝ պարտք է «Գազպրոմ Արմենիա» ընկերությանը, իսկ 1,2 միլիարդը ՝ «Հայաստանի էլեկտրական ցանցեր» ընկերությանը: Ավելին, 2015թվականիփետրվարի 6-ինառնվազն 1700 մարդկրճատվելէաշխատանքից՝ ՀՀաշխատանքայինօրենսգրքի 130 հոդվածի 2-րդկետիիմպերատիվայն պահանջի խախտմամբ, ըստ որի. «Գործատուն վերջնահաշվարկի օրը պարտավոր է աշխատողին վճարել աշխատավարձը եւ դրան հավասարեցված այլ վճարները…»:

Փաստորեն,տարիներշարունակՀՀԿառավարությունըչիապահովել իր իսկ կնքած համաձայնագրերի կատարումը եւ «Նաիրիտ» ՓԲԸ-ինորմալգործունեությունը, որեւէ քայլ չի ձեռնարկել պայմանագրային պարտավորությունները խախտած «Ռայնովիլ Փրոփըրթի Լիմիթիդ» ընկերությանը պատասխանատվության ենթարկելու համար, թույլ է տվել հսկայական գումարներին հասնող յուրացում, որոնք ըստ էության ձեւակերպվել են որպես «Նաիրիտ» ՓԲԸ-ի վարկային «պարտքեր»:

Մեզ հետաքրքրում են հետեւյալ հարցերի պատասխանները.

1. Ինչո՞ ւ այս ակնհայտ չարաշահման համար կառավարությունը որեւէ մեկին չի ենթարկում պատասխանատվության, մասնավորապես` չի դիմում գլխավոր դատախազությանը` գործը քննելու համար, ինչը թույլ կտար հայտնաբերելու յուրացումների իրական պատասխանատուներին եւ նրանցից դատական կարգով գանձել գողացված գումարները:

2. Ինչո՞ւ կառավարությունը, որի գործողությունների հետեւանքով տեղի է ունեցել յուրացում եւ «Նաիրիտ» գործարանը կուտակել է հսկայական պարտքեր, առաջնային կարգով չի կատարում աշխատակիցներիաշխատավարձիվճարման իր պարտավորությունը: Ե՞րբ են վերջապես վճարվելու աշխատավարձի գծով պարտքերը:

3. Ինչո՞ւ օֆշորային գոտում գրանցված կասկածելի կազմակերպությանը, որն ուներ ընդամենը 20 հազար ֆունտ ստերլինգի չափով կապիտալ, տրվեց «Նաիրիտ» գործարանի բաժնետոմսերի 90 տոկոսը, ինչի արդյունքում էլ այդ կազմակերպությունը`գրավադրելով «Նաիրիտ» գործարանը` կառավարության երաշխիքով կարողացավ վերցնել 70 միլիոն դոլարի վարկ, որից յուրացվել է 30 միլիոն դոլարը:

4. Ո՞վ է ներկայումս ընկերության իրական սեփականատերը:

5. Ինչո՞ւ կառավարությունը չի կատարել «Նաիրիտ» գործարանի զարգացման եւ վերակառուցման նախկին ծրագրերը եւ արդյո՞ք կառավարությունն ունի գործարանի վերագործարկման որեւէ ծրագիր: