«Նա իմ կարիքն ուներ նույնքան, որքան ես նրա կարիքը. ես ուժեղ էի միայն այն պատճառով, որ նա ինձ հետ էր». մահացած հղի կնոջ ամուսնու գեղեցիկ ու հուզիչ պատմությունը

Ապրիլի 26-ին՝ ժամը 18:30-ի սահմաններում, Լեո-Պարոնյան-Պռոշյան փողոցների հատվածում Նիկոլ Փաշինյանի կառավարական ավտոշարասյունը դաժան վթարի ենթարկեց 28-ամյա Սոնա Մնացականյանին: Նա հղի էր և սպասում էր առաջնեկին: Ցավոք, բժիշկներին չէր հաջողվել փրկել նաև պտղի կյանքը:

Սոնա Մնացականյանի ամուսին՝ Աշոտ Վարդանյանը, պատմել է իրենց ծանոթության ու համատեղ կյանքի մասին։

«Իր կյանքին» Աշոտ Վարդանյանը համարում է լավագույն դուստրը, լավագույն կինն ու մայրիկը։

«Երեկ հոգեհանգստի արարողությունն էր։ Մեկ շաբաթ առաջ ես չգիտեի, թե դա ինչ է: Երեկ ես նստած էի դագաղի կողքին՝ մեջը իմ կյանքի սերն ու իմ երեխան», – գրել է Աշոտը։

Սոնան ծնվել է բժիշկների ընտանիքում։

«Նրա ծնողները քրտնաջան աշխատել են՝ փորձելով երկու երեխաներին էլ տալ իրենց արժանի ապագան՝ հնարավորություններով լի ապագա: Ուստի, նրանք դպրոցական տարիքում մեկնել են Ռուսաստան։ Իմ Սոնան երբեք չէր համաձայնի այդ որոշման հետ. նա չմնաց Մոսկվայում և կրթություն ստանալու համար վերադարձավ Երևան… Իմ սիրելի աղջիկ», – պատմել է Սոնային ամուսինը։

Սոնան ճանապարհորդել է տարբեր երկրներում ու ձեռք բերել շատ ընկերներ. Աշոտի պատմելով՝ նրանք այս ամառ պետք է Երևան գային, երբ կծնվեր իրենց դուստրը։

«Բոլորը պետք է գային. ծննդաբերության, ոչ թե՝ թաղման», – գրել է Սոնայի ամուսինը։

Աշոտ Վարդանյանը պատմել է իրենց առաջին հանդիպման մասին. «Երեկոյան ամառային քամին շոյում է նրա մազերը. ես նստում եմ նրա կողքին. ես ոչինչ չգիտեի նրա մասին, միայն այն, որ նա առանձնահատուկ էր»։

Աշոտը ևս մեկ պատմություն է նկարագրել, թե ինչպես այդ գիշեր երկուսն էլ չեն կարողացել քնել. «Այդ գիշեր նա կարմիր շրթներկ էր կրում. չհամարձակվեցի համբուրել։ Նա գնաց տուն: Ես գնացի տուն։ Չէի կարողանում քնել։ Ինչպես հետո իմացա՝ նա էլ չէր կարող։ Նա իմ կարիքն ուներ նույնքան, որքան ես նրա կարիքը»։

Համատեղ անցկացրած ութ ամիսները Աշոտը երջանիկ է համարում, բայց՝ քիչ։

«Մենք միասին էինք ընդամենը 8 երջանիկ ամիս… Դա շատ քիչ է: Մեր աղջիկը 7 ամսական էր: Նա աշխարհի ամենասպասված և ամենասիրված երեխան էր… Նա եզակի կլիներ: Լավագույնը մեզանից: Նույնքան գեղեցիկ և խելացի, որքան մայրիկը: Սոնան ասաց, որ ես աշխարհի ամենաուժեղ տղամարդն եմ, և մեր աղջիկն ինձ նման կլինի։ Ես ուժեղ էի միայն այն պատճառով, որ նա ինձ հետ էր։

Ահա թե ով էր նա:

Լավագույն դուստրը.
Լավագույն քույրը.
Լավագույն առաջնորդը.
Լավագույն կինը.
Լավագույն մայրիկը.
Եվ իմ կյանքը», – այսպես է իր գեղեցիկ, բայց և տխուր պատմությունն ավարտել Աշոտ Վարդանյանը։