Ցիրկի վերջում գազանները կլոուններին խժռելու են
Սովետը քանդվելուց հետո եթե 20-ականներին հեղափոխություն արածներին, երկրի կեսը թուրքին տվածներին, երկրի մնացորդները ռուսին ու ազերին հանձնածներին, բոլշևիկներին, 30-ականներին, 40-ականներին ու 50-ականներին մարդկանց վրա գործ տվողներին ու սարքածներին, բռնարարքների ու գնդակահարությունների մասնակիցներին, դահիճներին ու ցուցակ ստորագրածներին, մարդկանց ունեզրկածներին ու սրանց բոլորի ժառանգների ճակատին եթե հարկ եղածին պես թքած լինեինք, հետո շրջած ու մի հատ էլ թարս թքած լինեինք, էսօր «անցումային արդարադատությունից», «սեփականազրկումից», «ասֆալտին փռելուց», «պատերով տալուց» ու էլի լիքը բաներից ամբախ-զամբախ դուրս տվողներ ու դրանց դամքաշներ չէին լինի՝ թքած տեղները կմրմռար…
…անցումային արդարադատությունը պետք էր 90-ականներին սկզբում, մտածեցինք՝ անցած լինի, ճանապարհն իրար հետ ենք անցել՝ զոհն ու բռնարարը, հեղափոխականն ու երկիր կորցրածը, կուլակաթափ անողն ու ունեզրկվածը, կլյաուզնիկն ու պարկեշտը, թացն ու չորը… պարզվում ա բրիտանացիք ճիշտ էին՝ մենք սխալվեցինք… պետք էր կրոմվելիկների դիակները հանել հողից ու կախել դարպասի վրա, որ սերունդները հասկանան՝ «never again…»
© ցիրկի վերջում գազանները կլոուններին խժռելու են
Վահան Ասատրյան