Շնորհների վրա շնորհ է ամոթխած կինը
«Կնոջ շնորհը հրճվանք է նրա ամուսնուն, և նրա ողջախոհությունը զորացնում է նրա ոսկորները: Խոնարհ կինը Տիրոջ պարգևն է. անփոխարինելի է առաքինի հոգին: Շնորհների վրա շնորհ է ամոթխած կինը, և համարժեք կշիռ չկա նրա զուսպ հոգու համար:
Տիրոջ բարձունքներում ծագող արեգակ է բարի կնոջ գեղեցկությունն իր տան հարդարանքի մեջ: Ինչպես լուսատու ճրագն է մաքուր աշտարակի վրա, այնպես էլ երեսի գեղեցկությունն է հանդարտ հասակի վրա: Ինչպես ոսկեղեն սյուներն են արծաթեղեն խարսխի վրա, այնպես էլ գեղեցիկ ոտքերն են խոնարհ գարշապարների վրա»:
Սիրաք ԻԶ 16-23
