ՀՀ-ում առկա է քաղաքական ճգնաժամ, որն ունակ է վերածվելու սահմանադրական ճգնաժամի

Երևանի պետական համալսարանի Եվրոպական հետազոտությունների կենտրոնի ղեկավար Արթուր Ղազինյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.

«Ճգնաժամի հանգուցալուծումը արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններն են` ՀՀ Սահմանադրության և օրենդրության շրջանակներում, ինչպես տեղի ունեցավ մայիսի 8-ին ՀՀ Վարչապետի ընտրության ժամանակ: Սակայն արտահերթ ընտրությունները չպետք է լինեն ինքնանպատակ և պետք է իրականում լուծեն առկա ճգնաժամը` չխորացնելով այն և լրացուցիչ վտանգներ չառաջացնելով ՀՀ ազգային անվտանգության համար:

Անձնապես լինելով շահագրգռված այս ճգնաժամի շուտափույթ հանգուցալուծման և հասարակական կյանքը բնականոն հուն վերադարձնելու մեջ, այնումենայնիվ ինձ մոտ առաջացել են մի քանի հարցեր, որոնց պատասխանելու դեպքում միայն հնարավոր կլինի հասկանալ ՀՀ նորագույն պատմության մեջ կարևորագույն ընտրությունների անցկացման ժամկետները, ձևը և ընթացակարգը:

1. Կարո՞ղ է արդյոք ընտրությունների արդյունքներով շահագրգռված քաղաքական ուժը, ներկա իրողությունների պայմաններում, կազմակերպել և անցկացնել իրականում ազատ, արդար, թափանցիկ և մրցակցային ընտրություններ:

2. Պատրա՞ստ են արդյոք ՀՀ պետական ինստիտուտները, հասարակությունը, քաղաքական ուժերը արտահերթ ընտրական գործընթացների:

3. Ո՞ր ընտրական օրենդրությամբ պետք է անցկացվեն արտահերթ ընտրությունները, պահպանվելո՞ւ է արդյոք ռեյտինգային` մեծամասնական ընտրակարգը:

4. Հնարավո՞ր է արդյոք ներկայիս իրողությունների պայմաններում ունենալ քաղաքական ընտրություն` ձերբազատված զգացմունքային գերակշռող մթնոլորտից։

5. Պե՞տք է արդյոք հավասար ստարտային պայմաններ ստեղծել բոլոր քաղաքական ուժերի համար`ընտրությունների արդարությունը, ազատությունը, թափանցիկությունն ու մրցակցայնությունը երաշխավորելու, ինչպես նաև դրա արդյունքները համընդհանուր ընդունելի դարձնելու համար։

6. Ձևավորվա՞ծ է արդյոք վստահություն միջ-կուսակցական, միջ-անձնային և միջ-խմբային հարաբերություններում։

7. Հնարավո՞ր է արդյոք երաշխավորել վարչական ռեսուրսի օգտագործման բացառումը համապետական ընտրություններում։

Հ.Գ.-1. Որպես ելակետային՝ պետք է ֆիքսել մեկ բան. ներկայիս իրավիճակի համար ամբողջական և մասնակի պատասխանատվություն են կրում մինչ այժմ իշխանության եղած կամ իշխանական կոալիցիայի մեջ մտնող բոլոր քաղաքական ուժերը, և այդ ուժերը պետք է պատրաստ լինեն առերեսվել պետության և ժողովրդի առջև գործած իրենց մեղքերին և ենթարկվեն քաղաքական պատասխանատվության:

Քաղաքական պատասխանատվության ծավալն ու խորությունը պետք է որոշի ՀՀ քաղաքացին` ընտրությունների ընթացքում իր կողմից ընտրության արդյունքներով:

Հ.Գ.-2. Երևանի ավագանու ընտրությունները, որքան էլ որ անցան առավելագույն բարձր մակարդակով և չվիճարկվեցին ոչ մեկի կողմից, իմ խորին համոզմամբ՝ ունեին լոկալ բնույթ և չեն կարող նույնացվել համապետական ընտրությունների հետ` իրենց քաղաքականացվածության, կարևորության և կենսական նշանակության առումով»: