Քրիստոսի համբարձվելը մեզ սովորեցնում է

Ղուկաս ավետարանիչը գրում է, որ Տեր Հիսուսի երկինք համաբարձվելն այսպես եղավ: «Մինչ նա օրհնում էր նրանց, բաժանվեց նրանցից եւ դէպի երկինք էր վերանում» (Ղկ 24:52):

Ինչքան խորիմաստ է չէ՞: Նա չի օրհնում, հրաժեշտ տալիս ու նոր համբարձվում, այլ նա վերանում էր երկինք «ՄԻՆՉ ՕՐՀՆՈՒՄ ԷՐ» աշակերտներին: Կարծես ցույց է տալիս, թե նա չի վերջացնում իր օրհնությունը, այլ այն միշտ իր եկեղեցու վրա է: Ու բաժանում չկա (Մթ. 28:20):

Բացի դրանից սա մեզ հուշում է մի լավ սովորություն: Երբ իրար հրաժեշտ տանք, օրհնենք իրար: Ցտեսություն ասելու հետ մեկտեղ ավելացնենք «Աստված օրհնի քեզ բարեկամս»:

Արմեն Հարեյան