Առողջապահության նախարարը՝ պաշտոնը թողնելուց հետո. Իրատես դե ֆակտո
-Պարոն Մուրադյան« հետաքրքիր է` Դուք հոգևո՞ր մարդ եք, բժիշկները, բացի Հիպոկրատից, այլ մեկի հավատո՞ւմ են:
-Ի՞նչ է նշանակում ՙհոգևոր մարդ:
-Դե, հավատացյալ, աղոթող, կարդացող, որոնող, դուռը թակող և այդպես շարունակ:
-Կարծում եմ` դա խիստ անձնական հարց է` ամեն մարդ իր համար է հավատում, իր ներքին սենյակում« և պետք չէ այդ մասին առանձնապես բարձրաձայնել:
-Չեմ կարծում, որ չհասկացաք հարցի ներքին իմաստը:
-Իհարկե, հասկացա ու կարծես ասացի ամենը` կնքված եմ, երեխաներս կնքված են, շատ հաճախ կարիք եմ ունենում եկեղեցում լինելու:
-Օյ, պարոն Մուրադյան, վերջապես հասանք այն հարցին, որի համար այսքան մանևրում էի. ասում են, որ Դուք և Վեհափառ Հայրապետն անչափ ջերմ հարաբերություններ ունեք, որ Վեհափառ հոր անձնական բժիշկն եք նաև:
-Որքան էլ մանևրեցիք, մի քիչ, կարծես, ոչ ճշգրիտ ստացվեց. ես աշխատել եմ Իզմիրլյան բժշկական կենտրոնում, որը ՓԲԸ է, որի բաժնետոմսերը Հայ առաքելական եկեղեցուն են պատկանում, սրանով, կարծում եմ, սպառիչ պատասխան տվեցի Ձեզ: Ինչ վերաբերում է կոնկրետ Վեհափառ Հայրապետին, ապա խոր
պատկառանքով եմ վերաբերվում նրան:
-Այ, ասացիք, և հիշեցի. ժամանակներ առաջ առիթ եղավ լինելու ՙԻզմիրլյան՚ կենտրոնում, բավականին ժամանակակից կենտրոն էր, բայց դե գներն էլ այնպես` ոչինչ« եթե հաշվի առնենք« որ պատկանում է Հայ առաքելական եկեղեցուն. սա՝ ի միջի այլոց: Պարոն նախարար, իհարկե, մենք կցանկանանք, որ Դուք երկար պաշտոնավարեք, բայց դե այս հին լուսնի տակ ոչինչ հավերժ չէ, և երբ Դուք կամ այլք կորոշեն, որ այլևս չեք
պաշտոնավարում, կրկին վայրէջքի կգնա՞ք Իզմիրլյան կենտրոն:
-Գիտեք` ինքս բժիշկ եմ, վիրահատող բժիշկ եմ, դասավանդում եմ նաև և կարծում եմ` յուրաքանչյուր բժշկի համար կարող է պատիվ համարվել մշտապես վերադառնալ այնտեղ, որտեղից սկսել է: Այնպես որ, ոչինչ չի բացառվում այս հին լուսնի տակ:
Օրվա մյուս հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի վերջին համարում:
