ՀՅԴ-ն բացում է փակագծերը` ինչու այլեւս Ազատության հարթակում չեն

-Պարո’ն Վարդանյան, այսօր Ազատության հրապարակում “Ժառանգություն” կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հայտարարել է, որ առաջիկա Երեւանի ավագանու ընտրությունների համար “Ժառանգությունը”, որպես կոնսենսուս, ՀՅԴ-ին առաջարկել է, որ ցուցակը գլխավորի Լիլիթ Գալստյանը:

“Եվ հիմա թող ոչ ոք չասի, որ մենք մինչեւ վերջ չենք գնացել համատեղ ճակատ ստեղծելու համար”,- ասել է Հովհաննիսյանը, նաեւ հայտարարել, որ համաձայն չէ այն տեսակետին, որ ընտրություններին ոչ իշխանական ուժերի միասնական ցուցակով հանդես չգալու պատճառն ամբիցիաներն էին ու վստահեցրել, որ “Ժառանգության” մոտ դրանք ամենանվազն են, ուրիշների մոտ` գուցե շատ:

Նախ կխնդրեի անդրադառնայիք Հովհաննիսյանի այս հայտարարությանը եւ պարզաբանեք նաեւ, թե ի վերջո Լիլիթ Գալստյանը չընդգրկվեց ՀՅԴ ցուցակում:

 -Այո, պրն Հովհաննիսյանը ճիշտ է ասել այդ առաջարկը եղել է: Բայց սա մեր քննարկումների, խորհրդակցությունների, բանակցությունների մի մասն է միայն: Հարցն ունի նախապատմություն: Պետք է ասել ամբողջը: Եթե ասում ենք “գիմ”-ը, պետք է արդեն ասած լինենք “այբ”-ն ու “բեն”-ը:

 Ես կցանկանամ, որ այս հարցն ամբողջովին հստակ ու պարզ դառնա, այստեղ որեւէ մեկին մեղադրելու խնդիր չունենք:

Բնականաբար, այս շարժման առաջին օրերից, երբ հրապարակում ելույթներ էինք ունենում, հայտարարել ենք, որ իբրեւ հանգրվանային լուծում, ելք ամեն ինչ պետք է անենք, որ միասնական ուժերով գնանք Երեւանի ավագանու ընտրություններին եւ հաղթենք:

Մեր մոտեցումը եղել է հետեւյալը` Երեւանի ավագանու ընտրությունները քաղաքական ընտրություններ են, քանի որ քաղաքական կուսակցություններն իրենց համամասնական ցուցակներով են մասնակցում, երկրորդ` նախագահական ընտրություններից հետո ստեղծված մթնոլորտն ինքնին քաղաքականացված է եւ շատ կարճ ժամանակ է մնացել մինչեւ Երեւանի ավագանու ընտրություններ:

Բնականաբար ամեն ինչ պետք է արվի, որ այս շարժումը, այս ոգեւորությունն ավելի ընդլայնվի, ավելի ուժեղանա եւ իբրեւ առաջին հանգրվանային հաղթանակ` արձանագրվի Երեւանում: Եվ մենք նույնիսկ մինչեւ եռակողմ հանդիպումների` ՀՅԴ-ԲՀԿ-«Ժառանգություն», ձեւաչափը, խորհրդակցություններ ենք ունեցել եւ ԲՀԿ-ի, Ժառանգության հետ:

Մենք «Ժառանգությունն» առաջարկել ենք` ամենաճիշտ տարբերակն այն է, որ միասնական ցուցակը գլխավորի Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, մենք պատրաստ ենք լինել երկրորդը: Բայց պրն Հովհաննիսյանը որոշ տատանումներից հետո հստակեցրել է` ինքը չի ցանկանում գլխավորել ցուցակը: Մենք նաեւ փորձել ենք համոզել, ապացուցել, որ միասնական ցուցակ գլխավորելը չի նշանակում հրաժարվել այս պայքարից, չի նշանակում վերջնականապես ընդունել նախագահական ընտրությունների արդյունքները: Մենք ունենք անցած ավագանու ընտրությունների օրինակը, երբ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը նախագահական ընտրություններից հետո գլխավորեց ՀԱԿ-ի ցուցակը, 2012թ.-ի խորհրդարանականի ժամանակ էլ ընտրվածգործող նախագահը գլխավորեց ՀՀԿ-ի ցուցակը:

Այս երկու զուգահեռ գործըթացները միմյանց չեն բացառում, եւ միակ ճիշտ լուծումն այն է, որ ցուցակը գլխավորի հենց Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, ինչն ինքնին կարող էր նպաստել ոչ իշխանական ուժերի միավորմանը: 

Դրանից հետո «Ժառանգություն»-ն առաջարկել է, որ ցուցակը գլխավորի Արմեն Մարտիրոսյանը: Մենք ասել ենք` ճիշտ լուծում չէ` նույն նկատառումներից ելնելով:

Եթե գնում ենք միասին եւ այս ընտրությունները դիտում ենք հանգրվան, պետք է կուսակցության ղեկավարը, առաջնորդը ցուցակը գլխավորի: Նաեւ ասել ենք` եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ինչ-ինչ պատճառներով չի ուզում, ապա երկրորդ ուժի ղեկավարը` ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ Արմեն Ռուստամյանը պետք է գլխավորի ցուցակը: Սա ոչ թե ամբիցիայի խնդիր է, այլ քաղաքական պայքար տանելու հանգրվան: 

Ցավոք, մեր գործընկերներն այս տարբերկը չընդունեցին:

Այնուհետեւ, մեր նախաձեռնությամբ, եղան եռակողմ խորհդակցությունները` ՀՅԴ-ի, ԲՀԿ-ի եւ “Ժառանգության”ներկայացուցիչների մասնակցությամբ: Այդտեղ էլ մենք նախ կարեւորել ենք, բացատրել, թե ինչու ոչ իշխանական ուժերը պետք է միասին գնան այս ընտրություններին:

Մենք ասել ենք` մեզ համար երկու տարբերակն էլ ընդունելի է` 1. ոչ իշխանական ուժերի համատեղ ցուցակը գլխավորում է Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, 2. եթե ինչ-ինչ պատճառներով նա չի ցանկանում, ապա մեզ համար կարող է քննարկելի, ընդունելի լինել, որ այն գլխավորի Վարդան Օսկանյանը: ԲՀԿ-ն եւ “Ժառանգությունն” այստեղ համաձայնության չեկան:

Մենք հասկանում ենք երկուսի փաստարկներն էլ եւ քննադատական կամ մեղադրական որեւէ բան չենք ասում: Բնականաբար, “Ժառանգությունն” մտածում է, որ այսօր ընդդիմության հիմնական համախմբման դերակատարը Րաֆֆի Հովհաննիսյանն է, հսկայական ձայներ են հավաքել եւ իրենք պետք է լինել առաջինը: ԲՀԿ-ն էլ ասում է, որ սրանք միակ ընտրությունները չեն, եղել են խորհրդարանական ընտրություններ, որի արդյունքները կան, ԱԺ ԲՀԿ-ում ունի 30-ից ավել պատգամավոր, իսկ «Ժառանգությունը»` 3 կամ 5 պատգամավոր:

 Ինչեւ, դրանից հետո մենք նորից ենք շարունակել բանակցությունները«Ժառանգության» հետ եւ պնդել մեր համոզումը, մեր տեսակետը, որ ճիշտը Րաֆֆի Հովհաննիսյանի գլխավորելն է: Հետո, երբ արդեն պարզ էր, որ ՀՅԴ-ն գնալու է առանձին եւ ցուցակը գլխավորելու է ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ Արմեն Ռուստամյանը, մեզ առաջարկություն է եղել` պրն Հովհաննիսյանն ասում է թող ցանկը գլխավորի Լիլիթ Գալստյանը:

Մենք ասել ենք` Լիլիթ Գալստյանը մեր ընկերուհին է, Երեւանի հարցերով բազմիցս ելույթներ է ունեցել, բայց մեր սկզբունքը հետեւյալն է` սա քաղաքական պայքար է, եւ քաղաքական առաջնորդները պետք է ղեկավարեն, սա պետք է լինի քաղաքական, այլ ոչ թե քաղաքացիական նախաձեռնություն: Մենք նորից պնդել ենք մեր առաջարկությունը` Րաֆֆի Հովհաննիսյանը գլխավորի ցուցակը: Բացի այդ մենք «Ժառանգության»-ը նաեւ ասել ենք` մենք հարգում ենք Ձեր տեսակետը, գնահատում ենք Րաֆֆի Հովհաննիսյանը դերը, բայց որեւէ մեկը չի կարող ՀՅԴ-ին թելադրել, թե դաշնակցականներից ով լինի ցանկում: 

Պրն Հովհաննիսյանն այսօրվա իր ասուլիսում ասել է նաեւ, թե իբր իրենք միակն են, որ վերկուսակցական ցանկ են կազմել, ու վեր են կանգնել նեղ կուսակցական շահերից: Շատ լավ է, շատ գնահատալի, բայց որեւէ մեկը նեղ կուսակցական շահերով չի առաջանորդվել, այլ առաջիկա ընտրությունների բնույթով. սա քաղաքական ուժերի ընտրապայքար է:

Երեւանի օրենքն իր բնույթով կուսակցությունների համամասնական ցուցակների ընտրություն է`քաղաքականն ու քաղաքացիացիականը հակադրելը ճիշտ չէ ու կոռեկտ էլ չէ: Մենք ամբիցիա չենք դրսեւորել, մենք ունեցել ենք հստակ փաստարկներ եւ ինչպես հարգում ենք իրենց փաստարկները, անկնկալում ենք, պահանջում, որ իրենք էլ հարգեն մեր փաստարկները: 

Ցավոք, ունենք այն ինչ ունենք: Բայց սա արդեն անցած փուլ է: Հիմա պետք է կենտրոնանալ, որ ոչ իշխանական ուժերը համախմբվեն օրինական ընտրություններ ապահովելու համար եւ մտածեն հետընտրական դաշինք ձեւավորելու մասին: Բազմիցս ասել եմ նաեւ, որ գուցե վատ չէ, որ յուրաքանչյուր ուժ առանձին մասնակցի եւ առավելագույն ձայներ հավաքի: 

Լիլիթ Գալստյանի հետ կապված. վստահ եմ` մեր հասարակությունը, լրագրողները հիշում են, երբ ակնհայտ է, որ ՀՅԴ-ն գնալու է առանձին, մամուլում էլ գրվեց, որ մեր ցանկի առաջին համարներից մեկը լինելու է Լիլիթ Գալստյանը, ցավոք վերջին պահին նա, թերեւս, անձնական, կամ ինչ-որ այլ մոտեցումների պատճառով չհամաձայնեց լինել Դաշնակցության ցանկում` փորձելով իրեն հեռու պահել քաղաքական այս պայքարից: Իր անձնական խնդիրն է: