– Հա՛յր, իսկ երբ մեկին նեղացնում են, ճի՞շտ է արդյոք վիրավորողի համար ասել. «Աստված կհատուցի նրան չարության դիմաց»: – Այդպես ասողն իրեն ծաղրի առարկա է դարձնում բանսարկուի առջև: Նա չի հասկանում, որ այդպես ասելով «վեհանձնորեն» անիծում է ուրիշներին: Որոշ մարդիկ ասում են, որ իրենք նրբազգաց են, սիրով լի, զգայուն հոգու տեր են և համբերում են […]
Քրիստոս Ավետարանում պատգամում է. «Ուր ձեր գանձերն են, այնտեղ և ձեր սրտերը կլինեն» (Մատթեոս 6։21)։ Մենք երբեմն չենք էլ գիտակցում, թե ինչպես ենք ընկնում ագահության ճիրանները: Ի՞նչ է ագահությունը։ Այն ունեցածից չգոհանալու և անդադար ավելիին ձգտելու անհագ ցանկություն է, որը կարող է դառնալ իսկական չարիք թե՛ ագահ մարդու, թե՛ նրան շրջապատողների համար։ Այն ունի երկու […]
Աշխարհում չկա անսխալական մարդ. «Բոլորն էլ մեղք գործեցին և զրկվեցին Աստծու փառքից» (Հռոմ. 3:23), նույնիսկ եթե նրա երկրավոր կյանքը լինի մեկ օր. «Իսկ այն ո՞վ է, որ մաքուր է աղտից. ոչ ոք. թեկուզ և կյանքը երկրի վրա մեկօրյա լինի» (Հոբ. 14:4-5): Ղպտի Ուղղափառ Եկեղեցու երջանկահիշատակ Շենուդա Գ Պատրիարքը ասում է. «Ինչքան մարդիկ սխալվեն, Տերը կների: […]
Տերն Ինքը կսովորեցնի մեզ աղոթքին։ Ինքներս չենք սովորի, ոչ էլ ուրիշ մեկը կսովորեցնի։ Չասենք․ «Այսքան երկրպագություն արեցի, այժմ շնորհն ինձ ապահովված է»։ Բայց խնդրենք, որ աստվածային իմացության անեղծ լույսը շողարձակի մեր մեջ և բացի մեր հոգևոր աչքերը՝ Նրա աստվածային խոսքերը ըմբռնելու համար։ Այդպես մեզ համար էլ աննկատելիորեն սիրահարվում ենք Աստծուն առանց հարկադրման, ջանքերի ու սխրանքի։ […]
«Հայ լեզուն տունն է հայուն աշխարհիս չորս ծագերուն, Ուր կը մտնե ամեն հայ իբրև տանտեր հարազատ, Կստանա սեր ու սնունդ, սրտի հպարտ ցնծություն, Եվ բորյանեն ու բուքեն հոն կը մնա միշտ ազատ»։ Մուշեղ Իշխան Լեզու, մաշտոցյան սրբազան գիր, մշակույթ, հավատ. ահա այն հիմնասյուները, որ դարեր ի վեր հայ սերունդներին հայ պահեցին պատմության երթում, մեր պատմական […]
Մարդն ի՞նչ է փնտրում երկնքում․ ուրախություն ու երջանկություն։ Նա փնտրում է հավիտենականը՝ ամենքից ու ամեն ինչից հեռու, ցանկանում է ուրախություն գտնել Աստծու մեջ։ Աստված խորհուրդ է, լռություն։ Նա անսահման է, Նա ամեն ինչ է։ Ամբողջ տիեզերքը միավորված է առ Աստված այն նույն ձգտումով, որով ապրում է մարդու հոգին։ Բոլորն էլ երկրի վրա փնտրում են երկնային […]
Մի անգամ հայր Պորֆիրիոսին հարցրի․ «Հա՛յր սուրբ, հոգեկան-մարմնավոր ձգտումը, որ առաջանում է կնոջ ու տղամարդու միջև, դիվակա՞ն ծագում ունի»։ Նա խուսափողաբար պատասխանեց․ – Երբեմն՝ այո, երբեմն՝ ոչ։ Ամեն ինչ կախված է հանգամանքներից․․․ Մեր հաջորդ հանդիպմանը վերադարձա իմ հարցին, և հայր Պորֆիրիոսը պատասխանեց արդեն ավելի որոշակիորեն․ – Գիտե՞ս,- ասաց նա,- որ երջանիկ ամուսնություն կոչվածն իսկապես գոյություն […]
Աշխարհում առկա չարն ու մարդկային տառապանքը Աստծուց չեն, քանի որ աշխարհի Արարիչը, անսահման բարի լինելով, ամեն ինչ ստեղծել է մարդու երջանկության և բարիքի համար: «Աստված տեսավ, որ այն ամենը, ինչ ստեղծել էր, շատ լավ է»,- կարդում ենք Սուրբ Գրքում (Ծննդ. 1:31): Աստված մարդուն ստեղծել է բարի և օժտել է նրան հոգևոր բարձր հատկանիշներով, այսինքն՝ ստեղծել […]
«Այսուհետև, եղբայրնե՛ր, ինչ որ ճշմարիտ է, ինչ որ պարկեշտ, ինչ որ արդար, ինչ որ անարատ, ինչ որ սիրելի, ինչ որ բարեհամբավ, առաքինի և գովելի, ա՛յն մտածեք»։ Փիլիպեցիս 4:8 Հրաժեշտ տվողի աչքերով եմ նայում Երևանին։ Շուտով տեղափոխվում եմ ԱՄՆ՝ մշտական բնակության․ ամեն օրս հրաժեշտի մասին է։ Հրաժեշտ եմ տալիս Հայաստանի գարունին, եկեղեցու ղողանջներին՝ քաղաքում լսվող, իմ […]
Իսկ առակը այս է նշանակում. սերմը Աստծու խոսքն է: Որոնք որ ճանապարհի եզերքին են, այդ նրանք են, որ լսում են, և ապա սատանան գալիս հանում է խոսքը նրանց սրտից, որպեսզի չհավատան և չփրկվեն: Եվ որոնք որ ապառաժի վրա են, այդ նրանք են, որ երբ լսեն, խնդությամբ են ընդունում խոսքը, բայց արմատ չեն բռնում. սրանք միառժամանակ […]
