Երբ մարդը կորցնում է խաղաղությունը, հանգստությունը և ուրախությունը

Երբ մարդը կորցնում է խաղաղությունը, հանգստությունը և ուրախությունը, նշանակում է, որ շնորհը չի օգնում նրան երջանիկ լինելու համար: Նշանակում է, որ Աստծուն չի գոհացնում այն, ինչ մարդն անում է Աստծուց ստացած շնորհով: Աստված շուտով զրկում է մարդուն այդ շնորհից, որ պարգևել էր նրան: Նշանակում է, որ մարդն այդ շնորհը գործածում է իր սեփական անձի փառքի, կամ հարստության, կամ այլ վայելքների համար, մինչդեռ այն պետք էր գործածել հասարակաց շահերի համար, և վարձը ստանար Աստծուց:

Մենք գիտենք, որ նաև կան մարդիկ, որոնք առանձնապես օժտված չեն որևէ հատուկ շնորհով, սակայն ապրում են խաղաղ, հանգիստ, ուրախ և ներդաշնակ են Աստծու հետ` գոհանոլով Նրանից:
Աստծու խոսքի մեջ չկա մի միտք, որ չվերաբերվի մեզ, ինչպես վերաբերվել է նախկինում, և պիտի վերաբերվի ապագային, մինչև աշխարհի վախճանը:

Կիրիլ Պատրիարք