Ալիևի սպառնալիքները կասեցվում են առաջնագծում
”ՀՀ Զինված ուժերի կազմավորման տոները ևս մեկ առիթ են անդրադառնալու տարվա ընթացքում բանակում տեղի ունեցած իրադարձություններին: Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ հունվարի 28ին նախորդող օրերը սահմանագծում իրավիճակը բավականին լարված էր, իսկ հունվարի 19-ի լույս 20ի գիշերը, ադրբեջանական դիվեսիոն խմբերը բավականին ակտիվ էին, ապա առավել կենտրոնանանք մարտական հերթապահություն կրող ստորաբաժանումների վրա:
Որպես կանոն` մարտական հերթապահություն իրականացնող ստորաբաժանումների ծառայության վերաբերյալ հասարակությունը հիմնականում տեղեկատվություն է ստանում տարբեր միջադեպերի ժամանակ: Ճիշտ է` լրատվական կայքերում և հեռուստաընկերությունների լրատվական թողարկումներում հաճախակի կարելի է հանդիպել մարտական դիրքերում պատրաստված բավականին հաջողված ռեպորտաժների, սակայն դրանք ամբողջությամբ չեն արտացոլում դիրքապահների այն ապրումներն ու զգացողությունները, որոնք վերջիններս ունենում են մարտական հերթապահության ժամանակ:
Մենք հաճախ խոսում ենք դիրքապահների սխրանքների մասին, երբ սահմանագծի որևէ հատվածում միջադեպ է գրանցվում, սակայն շատ հաճախ չենք անդրադառնում այն դիրքապահներին, ում զգոն ու պատասխանատու գործողությունների շնորհիվ հակառակորդը կամ խուսափում է ագրեսիայի դրսևորումներից կամ օպերացիայի հենց սկզբում ձախողվելով` հետ նահանջում:
Հայկական բանակի անձնակազմի 1/3ը մշտապես գտնվում է մարտական հերթապահության մեջ` բավականին ծանրաբեռնված գրաֆիկով` անմիջապես իր վրա կրելով Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության քաղաքականության բացասական պտուղները` դիվերսիոն գործողությունների, դիպուկահար խմբերի ակտիվության և ադրբեջանցի դիրքապահների կրակահերթերի ձևով:
Դիրքապահների բարձր պատասխանատվության և զգոնության գինն այն հարաբերական խաղաղությունն է, որը վայելում են մեր քաղաքացիներ: Դիրքապահների ծառայությունը չպետք է չափել միայն դիվերսիոն գործողությունների ընթացքում անձնակազմի ցուցաբերած սխրանքներով:
Ցանկացած զինծառայող, ով նույնիսկ առիթ չի ունենում հետ մղելու համ հակահարված տալու հակառակորդի գրոհային խմբերին, արժանի է այն հարգանքին, որին պետական սահմանը հատելու փորձ կատարած դիվերսանտին ոչնչացնողները, քանզի երկու դեպքում էլ զինծառայողներն իրականացնում են իրենց պարտքը` կանխարգելել կամ կասեցնել հակառակորդի ագրեսիվ գործողությունները:
Վաղուց ժամանակն է, որ պետությունը զինվորական ծառայությունից հետո` գնահատելով մարտական հերթապահություն անցած զինծառայողների բարձր գիտակցությունն ու անձնվեր ծառայությանը, հատուկ պայմաններ սահմանի նման քաղաքացիների կրթական (կրթական առումով բավականաին արտոնություններ են սահմանված) ու աշխատանքային պայմանների ապահովման հարցում:
Բանակը պետք է գտնվի հասարակության անկեղծ հոգատարության ներքո, քանզի նա այն առանցքային կառույցն է, որը երկրի անվտանգությունն ապահովելուց զատ գիտակից քաղաքացիներ է դաստիարակում ու վերադարձնում հասարակություն”,-Facebook-յան իր էջում գրել է քաղաքական մեկնաբան Տիգրան Աբրահամյանը:
