ԱԱԾ պետի նյարդերը չդիմացան

ՀՀ ԱԱԾ մամլո ծառայությունը հայտարարություն է տարածել՝ արձագանքելով Շանթ Հարությունյանի նամակին:

«ՀՀ ԱԱԾ տնօրեն գեներալ-գնդապետ Գորիկ Հակոբյանն իր վերջին հարցազրույցում անդրադարձել էր 2013 թ. նոյեմբերի 5-ի գործով դատապարտված Շանթ Հարությունյանի զրպարտանքներին՝ հանրության առջև բացահայտելով նրա իրական դեմքն ու դրդապատճառները:

Կանխատեսելի էր՝ նման բացահայտումից հետո, հոգեկան հավասարակշռությունից և սթափ մտածողությունից զուրկ դատապարտյալը կորցնելու է ինքնատիրապետումը և որպես պաշտպանվելու միջոց ընտրելու է բարձրաստիճան սպաներին վիրավորելու  և իր հետ առճակատման սադրելու «մարտավարությունը»՝ նման վարքագծով հաստատելով ՀՀ ԱԱԾ տնօրենի խոսքում իր վարքագծին տրված գնահատականի արդարացիությունը:

Այնուամենայնիվ, փոքր հույս կար, որ նա կգիտակցի իր քայլերի սնանկությունը և չի շարունակի անհեթեթ հայտարարություններ տարածել: Ակնհայտ է, որ նման անհեթեթությունները նրա միակ միջոցն են սեփական անձի «կարևորությանը» հավատալու, իսկ իրեն դատի տալու կոչը՝ ոչ այլ ինչ է, քան խուլիգանության համար դատապարտվածի՝ քաղաքական հալածյալի և «այլախոհի» իմիջ ձեռք բերելու բաղձանք:

Այսքանից հետո, կարծում ենք, մեկնաբանություններն ավելորդ են: Շարունակել անդրադառնալ նրա զառանցանքներին և ցնդաբանություններին կնշանակի բանավեճի մեջ մտնել նրա հետ, ասել է թե՝ լրջորեն ընդունել և տուրք տալ նրա սադրանքներին: ՀՀ ԱԱԾ-ն հարկ չի համարում այլևս արձագանքել դրանց:

Լրատվամիջոցը, հրապարակելով նման «զառանցանքներ», ավելի շատ կորցնում է,  քան ձեռք բերում»,-  նշվում է ԱԱԾ մամլո ծառայության տարածած հաղորդագրությունում: 

Հիշեցնենք, Շանթ Հարությունյանը Lragir.am կայքին փոխանցված նամակ-հայտարարությունում  մասնավորապես նշում է. 

«Լինելով հացադուլի մեջ՝ բավական ուշացումով ծանոթացա ԱԱԾ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանի մերկապարանոց հայտարարություններին՝ ուղղված ինձ:

Սովետական բռնապետության չեկիստին հատուկ ոճով հնչեցրած խոսքերը թույլ չեն տալիս ինձ լրջորեն անդրադառնալ այդ հարցազրույցին: Դա արհամարհանքի արժանի հարցազրույց է: Այնտեղ կա և սպառնալիք ու շանտաժ՝ ուղղված լրատվամիջոցներին, և սովետական չեկիստին բնորոշ գործելաոճ. չկարողանալով լուրջ հակաճառել այլախոհին՝ նրան հայտարարել հոգեկան հիվանդ և նման այլ մեթոդներ: Գորիկ Հակոբյանին թվում է, թե երկաթե վարագույրը ԿԳԲ-ի շուրջ դեռ գործում է: Այս թյուր վստահությունը նրա մոտ հիվանդագին է: Այնուամենայնիվ, նշեմ, որ ինքն իրեն հակասել է՝ հայտնվելով անհեթեթ վիճակում: Սկզբում մեղադրում է ինձ, թե իբր ցանկանում եմ իմ անձի շուրջ աղմուկ բարձրացնել: Քիչ անց խոստովանում է, որ 2013 թվականից սկսած դիմումներ եմ գրել: Եթե դա անում էի աղմուկի համար, ապա ինչու այդ դիմումները դեռ 2013 թվականից մամուլում չէի հրապարակում: Հաջորդը. գրում է, որ իբր ես հրաժարվել եմ տեղեկություններ հաղորդել իրենց: Սա կեղծիք է ու սուտ, անազնիվ մարդու վարքագիծ:

Արդարադատության նախարարը, ՀՀ Ոստիկանապետը ու էլի շատերը լավատեղյակ են, որ իմ դիմումներն ուղղված թե Արզուման Հարությունյանին, թե հենց Գորիկ Հակոբյանին, մնացել են անպատասխան: Այսինքն, Գորիկ Հակոբյանը ոչ միայն անազնիվ ու ստախոս է, այլև ամոթի զգացումից զուրկ, քանի որ ինքը լավ գիտի, որ վերը նշյալ պաշտոնյաները տեղյակ են, որ ինքն անազնիվ հայտարարություն է անում, եւ դա անում է առանց ամաչելու: Այսինքն, շատ պետական պաշտոնյաներ իմացան, որ ՀՀ ԱԱԾ-ը ղեկավարում է ստախոս, անազնիվ ու ամոթի զգացումից զուրկ մեկը: Սրանից ավելի ոչ ոք և ոչինչ չի կարող վարկաբեկել Հայաստանն ու Ազգային անվտանգության ծառայությունը:

Վերջում նշեմ նաև, որ ես գիտակցում եմ սուտ մատնության մեղադրանքը ու պնդում եմ, որ Գորիկ Հակոբյանն ու Արզուման Հարությունյանը հայրենիքի դավաճան են, Ադրբեջանի գործակալներ: Հարգելի ընթերցող, պնդում եմ, որ նրանք չունեն այնքան քաջություն, որ իմ նկատմամբ հարուցեն մեղադրանք, քանի որ դատարանում նրանց դավաճան լինելը կհանրայնացվի: Եթե նրանք չվախենային բացահայտվելուց, վաղուց էին ինձ այդ հոդվածով դատել: Չէ՞ որ նրանք ոչ հումանիստ ու գթասիրտ են, ոչ էլ իմ հորեղբոր որդիները: Նրանք նույնիսկ իմ ու ընկերներիս մեղադրանքը փոխեցին, որպեսզի իմ 14 տարեկան որդուն ենթարկեն հաշվեհարդարի: Այնպես որ, Գորիկ Հակոբյան, հայ հասարակությունը սա լավ հիշում է: Իսկ դուք այնքան վախկոտ եք, որ չեք համարձակվի իմ դեմ սուտ մատնության մեղադրանք ներկայացնել, ինչին ես անհամբեր կսպասեմ: Չեք համարձակվի, որովհետև դուք գիտեք, որ ես տեղյակ եմ Ձեր Ադրբեջանի գործակալ լինելու մասին»: