Հայաստանի համար կա հնարավորություն ուժեղացնելու իր դիրքերը և հասնելու նոր բանակցային պայմանների․ Դերզյան

«Անդերսենի դասը. ինչպես Հայաստանը կարող է վերածել դժվարությունները հաղթանակի

Շախմատը, ինչպես քաղաքականությունը, տալիս է դժվար, բայց արդար դասեր։ 1851 թվականին Ադոլֆ Անդերսենը խաղաց պատմության մեջ ամենահայտնի պարտիաներից մեկը՝ «Անմահ խաղը»։ Նրա հակառակորդը՝ Լիոնել Կիզերիցկին, վստահ էր իր հաղթանակի մեջ։ Նա մեկը մյուսի հետևից վերցնում էր Անդերսենի ֆիգուրները՝ զինվորները, ձին, նավակը, ապա նույնիսկ թագուհին։ Թվում էր, թե Անդերսենը ամբողջությամբ պարտված է։

Սակայն հենց այդ պահին խաղը փոխվեց։ Անդերսենը զոհաբերել էր ոչ թե թուլության, այլ ուշադիր հաշվարկված հակահարձակման համար։ Արդյունքում, նրա հակառակորդը, որը կարծում էր, թե հաղթում է, հայտնվեց անխուսափելի մատի առաջ։

Այս խաղը ոչ միայն շախմատային գլուխգործոց է, այլև կյանքի և քաղաքականության դաս՝ ինչպես կարելի է ժամանակավոր դժվարությունները վերածել ապագա հաղթանակի։ Եթե մենք վերլուծենք Հայաստանի ներկա իրավիճակը, ապա կտեսնենք, որ ճիշտ քաղաքական մոտեցմամբ հնարավոր է հասնել նույն հաջողությանը։

Ներկա մարտահրավերները. զոհաբերության շրջան

Վերջին տարիներին Հայաստանը բախվել է լուրջ փորձությունների։ Մենք կորցրել ենք տարածքներ, թուլացել են դիվանագիտական դիրքերը, խորացել է ներքին ճգնաժամը։ Շատերին կարող է թվալ, թե մենք գտնվում ենք անօգնական վիճակում, բայց իրականում սա ընդամենը մեծ «խաղի» առաջին փուլն է։

Հաղթանակը հնարավոր է, եթե ճիշտ հաշվարկենք և օգտագործենք առկա հնարավորությունները։ Եթե ունենանք ազգային իշխանություն։

Ինչպես փոխել խաղը. նոր մոտեցման անհրաժեշտությունը

Անդերսենը հաղթեց, քանի որ նա ոչ թե սպասեց իր պարտությանը, այլ հաշվեց խաղի ավարտը նախապես։ Հայաստանը ևս պետք է իրատեսական նայի իրավիճակին ու հաշվի առնի տարածաշրջանային իրողությունները։

Տարածաշրջանում իրավիճակը փոփոխական է։ Այսօր շատ վերլուծաբաններ նշում են, որ չափազանց ուժեղ Ադրբեջանը ձեռնտու չէ ոչ Ռուսաստանին, ոչ էլ Թուրքիային։ Արցախի հարցը ևս պետք է ֆիքսել, որ փակված չէ։

Ռուսաստանը ձգտում է պահպանել հավասարակշռությունը, որպեսզի չկորցնի ազդեցությունը Հարավային Կովկասում։

Թուրքիան ունի իր սեփական ծրագրերը, որոնք ոչ միշտ են համընկնում Բաքվի նկրտումների հետ։

Հայաստանի համար կա հնարավորություն ուժեղացնելու իր դիրքերը և հասնելու նոր բանակցային պայմանների։

Հաջողությունը հնարավոր է միայն ազգային համախմբվածության և բանիմաց կառավարման պայմաններում։

Եթե ներկայիս իշխանությունը շարունակի նույն ուղին, ապա բեկում չի լինի, կլինի նոր աղետ, որը արդեն շատ մոտ է ։ Միայն նոր, ազգային շահերով առաջնորդվող ղեկավարությունը կարող է երկիրը դուրս բերել այս իրավիճակից։

Եզրակացություն. «Անմահ խաղի» դասերը Հայաստանի համար

Անդերսենը, չնայած թվացյալ պարտությանը, կարողացավ նախատեսել խաղի վերջնարդյունքը և շրջել իրավիճակը։

Հայաստանը նույնպես կանգնած է նույն հարցի առաջ՝ արդյո՞ք ընդունել ներկա իրավիճակը որպես անխուսափելի պարտություն, թե՞ վերածել այն ապագա հաջողության։

Բայց դրա համար պետք է նոր ռազմավարություն՝ հիմնված ազգային շահերի, բանիմաց կառավարման և հեռատեսության վրա։ Եթե շարունակենք կառչել ներկայիս սխալ մոտեցումներից, ապա միայն կկորցնենք առավելությունները։

Շախմատը մեզ սովորեցնում է, որ ժամանակավոր կորուստները պարտություն չեն։ Կարևորը՝ տեսնել, թե որ քայլն է բերում հաղթանակին։ Կարևոր է ունենալ բանիմաց խաղացող, այլ ոչ նա ումով խաղում են»։