Պետք է ամոթանք տային ՀՀ վարչապետին, որն առանց բավարար ապացույցների անվանական վարկաբեկում է մարդկանց, նրանց դարձնում կենդանի թիրախ՝ չսպասելով քննության ավարտին. Հրապարակ
Մի քանի օր է՝ ֆեյսբուքահայությունը վրդովված է այն փաստից, որ երեխաների որդեգրման, իսկ ավելի ստույգ՝ Քրեական օրենսգրքի երկու հոդվածով՝ ծնողներից երեխաներին ապօրինի բաժանելու եւ կաշառքի համար մեղադրվող Հանրապետական ծննդատան տնօրեն Ռազմիկ Աբրահամյանին ու մանկատան տնօրեն Լիանա Կարապետյանին դատարանն ազատ արձակեց։ Աբրահամյանի դեպքում անգամ գրավի կիրառման անհրաժեշտություն չառաջացավ։
Մեր հասարակության շատ հեռուն չնայող հատվածը միանգամից թիրախավորեց դատավորին՝ նրան վերջին հայհոյանքներն ու վիրավորանքներն ուղղելով եւ ազգի թշնամի հռչակելով։
Սակայն մտածող հատվածն ու հատկապես իրավաբանները հասկացան, որ մեղադրանքն այնքան «փուչիկ» է եղել, այնքան հորինված ու պոպուլիստական, որ քննիչների միջնորդությունը մերժվել է խայտառակ ձեւակերպմամբ՝ «հիմնավոր կասկածի բացակայության պատճառով»։ Եվ անգամ վարչապետի անձից վախը դեր չի խաղացել։
Այս պարագայում, թվում է, մարդիկ պետք է ուղղակի թքեին այս գործը քննած քննիչ-դատախազների երեսին, անարգանքի սյունին գամեին կառավարության նիստում այս հարցը քննարկող անձանց եւ հատկապես Քննչական կոմիտեի ղեկավարին, որը դարձել է իշխանական պոպուլիզմի գերին։
Պետք է ամոթանք տային ՀՀ վարչապետին, որն առանց բավարար ապացույցների անվանական վարկաբեկում է մարդկանց, նրանց դարձնում կենդանի թիրախ՝ չսպասելով քննության ավարտին, որ թշնամանք ու չարություն է հրահրում՝ օգտագործելով մեր հասարակության նվիրվածությունն ու սերը երեխաների հանդեպ, եւ խաղալով նրանց հոգու նուրբ լարերի հետ։
Պետք է ասեին՝ կանգ առ, կան թեմաներ, որոնց շահարկումն անթույլատրելի է քաղաքական նպատակներով, չի կարելի մարդկանց ճակատագրի հետ խաղալ։ Եվ առհասարակ՝ կառավարության նիստը նման թեմաներ քննարկելու տեղը չէ:
Այս եւ այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այսօրվա համարում:
