Վանոն կասեր` թողնենք իրեն իր ախմախության ու տհասության հետ միայնակ
-Մի փոքր անկեղծանամ.
-Նիկոլն ու իր թայֆեն ինձ համար այլեւս զրո նշանակության են…
-Երբ չկա բանականություն, երբ չկա բարոյականություն.
-Երբ փակում ես մանկատունը`
-Գնում մոմ վառելու`
-4 մեռած էրեխու համար.
-Էն եկեղեցում, որը
-Ծնկի բերելը քո ենթագիտակցականը շարժող խորք է…
-Երբ երկու հարեւաններիդ /Վրաստան-Իրան/ մոտ կրկին գունավոր հեղափոխության շեփորներ են հնչում.
-Իսկ մյուս երկու հարեւաններդ քո մեռնելն են ուզում`
-Իսկ դու ցելոֆանի տոպրակն առած` ցելոֆանի փիլիսոփայությունն ես զարգացնում`
-Դուքանի վերածած քո փոքրիկ երկրում…
Հ.Գ.
-Ինչ խոսենք քեզ հետ, ինչ ասենք քեզ….
-Ով ես դու, որ խոսենք…
-Վանոն կասեր`
-Թողնենք իրեն իր ախմախության ու տհասության հետ միայնակ…
Հ.Գ.
-Բ`այց….
-Նայում եմ` ԿԳՄՍ-ի առջեւ էս ցրտին նստած էրեխեքին.
-Սիրտս լայնանում ա…. բայց մի քիչ էլ ցավում.
-Ցուրտ ա….
-Ու հիշում, որ Նիկոլի հետ երկար աշխատած, նրա մտերմ մեկն օրերս ասաց.
-Լսի, դրա բախտն ամեն տեղ բերեց… Նիկոլին նկատի ուներ…
-Չհամաձայնեցի… վաղվա օրը ոչ ոք չգիտի.
-Չես իմանա`ով ում առջեւ` դուռը կփակի ու` երբ.
-Բայց` ակամա հիշեցի, որ երբ ինքն էր ելել պայքարի`…
-Տաք էր….
Կարմեն Դավթյան