Անվիճելի է՝ ամեն մեկը Քրիստոսով պետք է աշխարհ մտնի. Փաստ

-Պարոն Մանուչարյան, վերջերս Հռոմի պապը, կարելի է ասել, խմբագրեց Աստ­ծուն: Տերունական աղոթքի մի տողն առա­ջարկեց այլ կերպ կարդալ: Սա առաջաց­րեց կոշտ դիմակայություն նրա նկատ­մամբ: Իսկ կաթոլիկ եկեղեցու ղեկավարնե­րից մեկն էլ Պապին մեղադրեց սատանիզմի մեջ: Անգամ նշեց, որ սրանք Նոր հա­մաշխարհային կարգի օրակարգն առաջ տանելու քայլեր են: Ինչպիսին է ձեր մեկնաբանությունը:

-Ես խորությամբ չեմ կարող մեկնաբանել Հռոմի պապի բոլոր քայլերը, բայց կասեմ մի բան՝ Հռոմի պապը աշխարհի ազդեցիկ այն հազվագյուտ անձնավորություններից է, ով փորձում է դիմակայել մարդկությանը դեպի կործանում տանող համակարգին: Հիշենք Հայաստան նրա կատարած այցը: Նա հայե­րիս փորձեց հետ պահել կործանման ճանա­պարհից՝ հիշեցնելով, թե մենք ով ենք իրակա­նում: Առաջինը նա ասաց, որ ուխտագնացու­թյան է գալիս Հայաստան: Իսկ ուխտագնա­ցություն են կատարում՝ գնալով սրբավայր:

Այսինքն՝ մեր երկիրը սրբությունների եր­կիր է: Մինչդեռ մենք մոռացել ենք այդ մա­սին: Եվ ապրում ենք ընդամենն ընթացիկ աշխարհի կանոններով: Այն է՝ ապրում ենք հաճույքների, կողոպուտների, անմարդկայ­նությունների աշխարհում:

Երկրորդը՝ նա հիշեցրեց մեզ, որ մենք այս աշխարհի մունետիկներն ենք: Մենք տեսել ու յուրացրել ենք եղած լավագույնը, լուսավո­րը և այն տարածել ենք աշխարհով մեկ: Երրորդը՝ ասաց, որ մեր մեջ եղած ֆուն­դամենտալ արժեքի՝ հայկականության մա­սին մենք մոռացել ենք: Իսկ հայկականու­թյունն անգամ ավելի բարձր արժեք է, քան որևէ այլ բան: Անդրադառնալով Հայ առաքե­լական և կաթոլիկ եկեղեցու իր երկու բարե­կամ հայ քահանաներին, ասաց՝ երկարատև բարեկամությունից հետո ես հասկացա, որ ինձ համար նրանց մեջ եղած կարևորագույ­նը ոչ թե անգամ նրանց քրիստոնյա քահա­նա լինելն էր, այլ հայկականությունն էր:

Նա փաստորեն մեր ժողովրդին հիշեցրեց այն սկզբունքային արժեքների մասին, ինչից մենք շեղվել ենք: Նաև ցույց տվեց, թե վերա­դարձի ուղին որն է: Եվ Հռոմի պապն այդպես է վարվում բոլոր ժողովուրդների հետ: Նրա դերը հենց այսպի­սին է մարդկության համար:

Տերունական աղոթքի այդ տողի հետ կապված նրա նախաձեռնությունն էլ, վստա­հաբար, կապված է այս հարցերի կոնկրե­տացման խնդրի հետ: Ի վերջո, մեկ բան անվիճելի է՝ ամեն մեկը Քրիստոսով պետք է աշխարհ մտնի: Եվ այ­լևս թե ինչպես արտասանել այս բառը, ինչ­պես ասել մյուսը, արդեն էական չէ:

Բայց քանի որ մենք ապրում ենք այնպիսի ժամանակներում, երբ մարդկանց անընդ­հատ փորձում են շեղել ճշմարիտ ուղուց, գայթակղել նրանց, ապա տվյալ տողի մեջ փոփոխություն նախաձեռնելով, հաստատ կաթոլիկ հովվապետը որոշակի մի հարցի, որոշակի մի իրավիճակի պատասխանն է տալիս:

-Իսկ ինչի համար է մեղադրական այս աղմուկը:

-Համակարգը, որը պահապանն է ներկա աշխարհի, ներկայացված է ամենուր: Այդ թվում՝ նաև կաթոլիկ եկեղեցում: Եվ ամենա­հեշտ բանը Պապին մեղադրելն է նման հարցերում ու նրան ոչ հավատավոր ներ­կայացնելը:

Մինչդեռ մարդու գործունեությունը գնա­հատում են նրա ընդհանրական ուղղվածու­թյան մեջ: Իսկ Պապի գործունեության ուղղ­վածությունը արդեն իսկ հստակ է: Սակայն թե կոնկրետ որ քայլում նա ինչքան է կարո­ղանում առաջ գնալ որքան չի հաջողում, այլ հարց է արդեն:

Այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում: