Պղծությանն ենք ուզում անդամագրվել, ինչ է՝ «փո՞ղ ունի»

Տեսնողները չորս կողմից աղաղակում էին, թե Եվրոպան քիչ անց անդունդն է գլորվելու:
Իսկ հայ չտեսնողները, ցավոք, դեռ ասում են.

-Անկումից առաջ գուցե հասցնե՞նք անդամագրվել:

Որ ի՞նչ. մե՞նք էլ անդուդը գլորվենք:

-Խելքի աշեցեք,- կասեին ճշմարիտ հայերը,- մոլորումին էլ չափ կա: Պղծությանն ենք ուզում անդամագրվել, ինչ է՝ «փո՞ղ ունի», շների նման պո՞չ ենք խաղացնում այդ փողի համար: Որոնում ենք մեր ամո՞թը կորցնել: Պղծվելու և ինքնաքայքայվելու դիմաց տրվող այդ փողով մի՞թե կարող ենք երկրի համար առաքինությո՞ւն գնել, որով են միայն արդարությունն ու հաղթանակների զորությունը, մեր կայունությունը: 

Իսկ առանց դրանց՝ էլ ի՞նչ հայ:
– Միթե Աստված Բաաղամական /հայրենամատնության/ «այդ փողը» վերցնողների քթերից պիտի չբերի՞, թե պիղծ օրենքներ ընդունելուց և կաշառվելուց ուշանանք դարձի գալ:
Աստվա՛ծ, Դու խելքի կոչես մեզ:

Մաքսիմ Ոսկանյան