Բոյկոտելու որոշումը Մարուքյանը չի ընդունում (վիդեո)
Henaran.am-ի զրուցակիցն է Ազգային ժողովի անկախ պատգամավոր, «Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության նախագահ Էդմոն Մարուքյանը:
-Պարո՛ն Մարուքյան, մի շարք տեսակետներ են հնչում, որ իշխանությունը բարեփոխումներ է անում, նկատի ունեմ գազի, էլեկտրաէներգիայի սակագների հնարավոր իջեցում, քանի որ նախընտրական PR ակցիաների կարիք կա, մեկ այլ խումբ էլ ասում է, որ ուղղակի իշխանությունը վախենում է չվերընտրվել: Դուք ի՞նչ եք կարծում:
-Ես գտնում եմ, որ այդ հնարավորությունը եղել է ավելի վաղ, և իշխանությունները կարող էին ավելի շուտ հասնել նրան, որ նվազեցվեին գազի և էլեկտրաէներգիայի սակագները, դրա համար նրանք պետք է պատասխանատվություն կրեն, և այն, ինչ որ հիմա արվում է, կոսմետիկ բնույթ է կրում, որովհետև ինչ-որ զգալի բան ես չեմ տեսնում: Բնականաբար, դա ունի կոնկրետ ինչ-որ նպատակ, այսինքն` ընտրություններից առաջ մեղմել մեր քաղաքացիների զայրույթն ընդդեմ այս համակարգի, որ մենք ունենք:
–Ձեր կուսակցությունն անո՞ւմ է ինչ-որ քննարկումներ` խորհրդարանական ընտրությունների մասնակցության վերաբերյալ:
-Այո, անում է, բայց դեռևս ներսում:
–Այլ քաղաքական ուժերի հետ միավորվելու վերաբերյալ քննարկումներ կա՞ն:
-Առայժմ ներսում են քննարկումները:
–Այլ կուսակցությունների հետ միավորվելու բանակցություններ, այսինքն, չկա՞ն դեռևս:
-Ոչ, երբ մենք ներսում կկողմնորոշվենք` ինչ ենք ուզում, ում հետ կարող ենք համագործակցել, ում հետ ոչ, այդ ժամանակ արդեն կոնկրետ մեր մոտեցումներով կսկսենք քաղաքական կոնսուլտացիաներ, եթե դրա կարիքը լինի, եթե ոչ, ուրեմն
` ոչ, ուրեմն, մենք առանձին կմասնակցենք:
-Ժիրայր Սեֆիլյանի, Վարուժան Ավետիսյանի կողմից առաջարկ եղավ բոյկոտել ընտրությունները` նման կերպ դրանք չլեգիտիմացնելով: Կո՞ղմ եք այդ առաջարկին:
-Մոտեցումը մեր կուսակցության բազային հիմնադիր փաստաթղթերին դեմ մոտեցում է: Միանշանակ, գտնում եմ, որ մասնակցելը ճիշտ է:
-Ինչո՞ւ, վստահություն կա՞, որ կեղծիքներ չեն լինի. ընդդիմությունը մշտապես հայտարարում է, որ բոլոր ընտրությունները կեղծված են եղել և լինելու:
-Գոնե 2012 թվականի ընտրությունների վերաբերյալ ոչ մի ընդդիմադիր ուժ չի կարող ասել, որ ինքը հավաքել է 100 հազար ձայն, բայց արձանագրվել է 50 հազար ձայն: Սա մեկ և երկրորդ` եթե ընտրությունները կեղծվեն, դա չի նշանակում, որ պետք չէ պայքարել, որ չկեղծվեն, որ պետք չէ հսկել, որ պետք չէ քաղաքացիների հետ աշխատանք տանել, որ մարդիկ պայքարեն իրենք իրավունքների համար: Կարծում եմ եթե ֆրանսիական հեղափոխության ժամանակ ինչ-որ գործիչներ լինեին, որ ասեին`
պետք չի պայքարել, կամ Ամերիկան փորձում էր գաղութատիրությունից ազատվել և դեմոկրատական երկիր դառնալ, և կոչեր անեին, թե պետք չի ընտրություններ անել, մասնակցել, այդ երկրները նորմալ երկիր չէին դառնա, և բնականաբար, այն մոտեցումները, որ ներկայացվում են, մեր առաքելության հետ որևէ կապ չունեն:
Զրույցը` Սերինե Գաբրիելյանի: