Ինչո՞ւ են սեւեռվել Արմենչիկի վրա. Առավոտ

Քանի որ Արմենչիկը «ռաբիս» երգիչ է, նա զինվորներին օգնություն է բաժանում «ռաբիս» եղանակով: Պարզ է` եթե մարդը «ռաբիս» է, ապա ամեն ինչ պետք է անի իր աշխարհընկալման եւ մտահորիզոնի շրջանակներում` անճաշակ եւ ցուցադրական: Բայց ես մի քիչ զարմանում եմ, թե ինչո՞ւ են համացանցի օգտատերերը սեւեռվել այդ երիտասարդի վրա. արել է այնպես, ինչպես զգացել է. գուցե թերեւս արժե այդ ամենը կանոնակարգել:

Ինձ թվում է՝ շատ ավելի թունդ «ռաբիսներ» են այն գործարարները, որոնք այս օրերին զինվորների կամ նրանց ընտանիքների համար ինչ-որ «բարեգործություն» են արել, իսկ հետո համարյա նույնչափ գումար են ծախսել` իրենց «բարեգործությունների» մասին գովազդային հոլովակ պատրաստելու եւ ցուցադրելու համար:

Հետաքրքիր է, ինչո՞ւ այդ վարքագիծն ավելի մեծ նողկանք չի առաջացնում: Եթե մարդը բարի գործ է կատարել` դրա մասին հետագայում պատմելու նպատակով, ուրեմն դա իրականում բարի գործ չէ, դա բիզնես է` մի բան տալիս ես, մեկ այլ բան վերցնում ես: Բարի գործն այն է, երբ դու հաջորդ իսկ պահին մոռացել ես, թե ինչ ես արել, որովհետեւ անգամ ինքդ քեզ հիշեցնելը նույնպես կարելի է դիտել որպես յուրահատուկ պարգեւ` «վայ, էս ինչ լավն էի ես»:

Գնացել ես հիվանդանոց, այցելել ես զոհվածների հարազատներին` լավ ես արել: Մի՛ նկարվիր, նկարը մի՛ տարածիր, թող դա մնա քո եւ այն մարդկանց մեջ, որոնց դու ջերմություն ես պարգեւել: Ընդհանրապես, այս իրավիճակում էգոցենտրիզմը մի տեսակ պատեհ չէ:

Երեկ Ազգային ժողովում քննարկվում էր կուտակային վիճահարույց բարեփոխումների հետաձգումը:  Թե ինչու են դրանք հետաձգվում, դժվար չէ կռահել` մի տարուց ընտրություններ են սպասվում: (Անձամբ իմ կարծիքով՝ այդ գործը կիսատ թողնելը նույնպես փայլուն գաղափար չէ): Բայց խնդիրը տվյալ դեպքում այլ է: Խորհրդարանում ելույթ ունեցողների մեծ մասն իր ելույթը սկսում էր «բա որ ե՛ս ասում էի», «բա որ ե՛ս զգուշացնում էի», «բա որ ե՛ս հայտարարում էի» նախաբանով: Ես, ես, ես: Ինձ թվում է` ով ինչ է երբեւէ ասել, ով է մարգարեացել, ով ոչ` այնքան էլ կարեւոր չէ, որեւէ հարցի լուծմանը չի նպաստում:

Իսկ սեփական «էգոն» առաջին պլան մղելը նույնպես յուրահատուկ «ռաբիսության» նշան է: Ի դեպ, բարերարների մասին: Ես գիտեմ հայ մեծահարուստների, որոնք շատ էին օգնել մեր բանակին, երբ այն նոր էր ձեւավորվում: Հասկանալի պատճառներով, չեմ բարձրաձայնում նրանց անունները:

Օրվա մյուս հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում: