Փաշինյան-Ալիև հանդիպումը շատ կարևոր և շատ ծանր է լինելու. Արմեն Աշոտյան
«Ինչպես գիտենք՝ իշխանության գալուց հետո Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացում իր հիմնական թեզը եղել և այսօր առնվազն հրապարակային դաշտում մնում է իր խոստումը՝ Ղարաբաղը վերադարձնել բանակցային սեղանին: Այսպիսի խոստում նա առաջին անգամ տվեց Ստեփանակերտում մայիսի 9-ին, այդպիսի քաղաքական ուղերձներ էր հղում նաև Բրյուսելից: Այս ընթացքում, սակայն, մեր իշխանությունները թիզ անգամ չեն մոտեցել այս խնդրի լուծմանը: Ավելին, ինչպես հաճախ լինում է Նիկոլ Փաշինյանի պարագայում, իր խոսքը գործից հազարավոր կիլոմետր առաջ է ընկել: Այս անգամ ևս այս թեզով, հույս ունենալով, որ կապիտալիզացնելու է ՀՀ-ում տեղի ունեցող իշխանափոխությունը, կարողանալու է այս հարցը լուծել, նա պատշաճ ուշադրություն չդարձրեց այն հանգամանքին, որ խնդիրը մինչև հրապարակային դաշտում բարձրաձայնելն անհրաժեշտ էր բանակցել նախ և առաջ ՄԽ համանախագահների հետ: Ինչպես տեսնում ենք, ՄԽ համանախագահ և ոչ մի երկիր նման աջակցություն Հայաստանին չի ցուցաբերում»,- 168.am-ի հետ զրույցում հայտարարեց ՀՀԿ փոխնախագահ, ԱԺ Արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախկին նախագահ Արմեն Աշոտյանը՝ պատասխանելով հարցին, թե Ն.Փաշինյանն ի՞նչ է բերում Բրյուսելից, այնտեղ ի՞նչ դիրքորոշում ունեն Ստեփանակերտին բանակցային սեղան վերադարձնելու կապակցությամբ:
«Այս անգամ էլ Բրյուսելից, ցավոք, հստակ երկու ուղերձ ստացավ, մեկը՝ Մոգերինիի պաշտոնական հաղորդագրության մեջ «առանց նախապայմանների» բանակցային գործընթացը շարունակելու քաղաքական ուղերձը, մյուսը՝ Դոնալդ Տուսկի և Յոհանես Հանի հետ հանդիպումների ժամանակ բանակցային ձևաչափի պահպանման անհրաժեշտության մասին հայտարարությունները: Այս ամենն ի մի բերելով՝ պետք է փաստել, որ գալիք Փաշինյան-Ալիև հանդիպումը շատ կարևոր և շատ ծանր է լինելու, որովհետև ինչպես Նիկոլ Փաշինյանն էր հայտնել՝ այդ հանդիպումը լինելու է առանց օրակարգի, սակայն Բրյուսելում նա ասաց, որ օրակարգի հարցը լինելու է բանակցությունների ձևաչափի փոփոխության խնդիրը:
Ա. Աշոտյանը նշեց, որ այս ամենը կանխատեսվող վտանգներ էին, որոնց մասին իրենք խոսում էին ամենասկզբից, երբ պնդում էին, որ Ադրբեջանի հետ բանակցային գործընթացում Արցախի վերադարձի խնդրին զուգահեռ՝ պետք է բարձրաձայնել Վիեննայի, Սանկտ Պետերբուրգի և Ժնևի պայմանավորվածությունների կատարման անհրաժեշտությունը և չսրբագրել Ադրբեջանի դիվանագիտական պարտությունն ապրիլյան պատերազմից հետո Դուշանբեի՝ ոտքի վրա ձեռք բերված՝ չկրակելու բանավոր խոստումով.
«Այդ բանավոր խոստումը շատ արագ կարող էր բանավոր հրահանգի վերածվել Ալիևի կողմից, ինչը նա կարող է անել, եթե միջազգային հանրության մոտ կարողանա ստեղծել տպավորություն, որ Հայաստանն է մեղավոր բանակցային գործընթացի ձախողման համար»:
