Ամոթ. Հրապարակ
Անշուշտ, ձեր շրջապատում էլ կան մարդիկ, որոնք մանկության կամ պատանեկության տարիներին ճանաչել են այսօրվա բարձրաստիճաններին եւ մեծահարուստներին: Նրանք, որպես կանոն, դեմքի արհամարհական ժպիտով պատմում են. «Այսինչը մեր բաժնում հասարակ ինժեներ էր», կամ`«Այնինչը մեր թաղի Սիրուշին սիրահարված, ամբողջ օրը մեր բակում էր»:
Դժվար է ասել, թե այդ հիմար արտահայտություններն ինչու են արվում` այսօրվա նախագահն ու վարչապետը, նախարարներն ու բիզնեսմենները ոչ նախագահ են ծնվել, ոչ նախարար, ոչ էլ միլիոնատեր: Եթե արդար ու հավասար մրցակցության մեջ նրանք «ձեր բաժնից» աճել- դարձել են նախարար ու բիզնեսմեն, իսկ դու այսօր դեռ նույն կամ նմանատիպ բաժնում շարքային աշխատող ես մնացել, խոսում է քո անկարողության, ընդունակությունների պակասի մասին:
Ընդհանրապես, տարօրինակ վերաբերմունք ունենք մարդկանց կարիերայի, հաջողությունների նկատմամբ: Հրապարակավ քծնում պաշտոն ստացածներին, իսկ թիկունքում բամբասում եւ նախանձում նրանց: Այս մտորումների առիթը Ղարաբաղի հերոս Վիտալի Բալասանյանի նշանակումն էր ԼՂՀ անվտանգության խորհրդի քարտուղարի պաշտոնում: Երբ ապրիլյան պատերազմի օրերին նրա հերոսական կերպարի, պահվածքի մասին լեգենդներ էին հյուսվում, հանրովի երկրպագում էինք նրան, համարում, որ մեծ ռազմական գործչի տեսակի հետ գործ ունենք, որին ըստ արժանվույն չենք գնահատել:
Կարծիք կար, որ նրան պետք է Արցախի պաշտպանության բանակի հրամանատար նշանակել, նման զինվորականներ են մեզ պետք: Սակայն ամռանը ժողովրդի սիրելի Վիտոն դարձավ թիրախ, նրա հայտնվելը «Սասնա ծռերի» հետ բանակցողների ցանկում, հետագա իրադարձություններն ստիպեցին, որ մարդիկ գահընկեց անեն իրենց կուռքին: Երեկ արդեն ոմանք քննադատում էին նրան եւ նրան նշանակողներին:
Օրվա մյուս հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
