Թամանյանի թանգարանի «օպտիմիզացիան»
Այս մասին գրում է «Էկոլուր»-ը եւ շարունակում. 2003 թվականին Ալեքսանդր Թամանյանը փորձում էր առաջ քաշել այդ նույն գաղափարը և առաջարկում էր տեխնիկական լուծում` Սևանա լճի ավազանը մառախուղի ջրով լցնելու համար: Նա վստահ էր, որ դա կաշխատի: Խնդիրը նրանում էր, որ առաջարկված մեթոդը էժան էր, և, հետևաբար, չէր կարող հարստացնել նրանց, ովքեր դրանով կզբաղվեին:
Թանգարանում քննարկում էին Հայաստանի անցյալը և ապագան, անհետացած հուշարձանները, բանակի զինումը: Ցավոք, այդ քննարկումների ձայնագրությունները չեն պահպանվել: Այնտեղ պարբերաբար գտնվող մարդկանցից քչերն են այսօր կենդանի: Այսօր մեզ հետ չէ նաև ինքը՝ Ալեքսանդր Թամանյան կրտսերը: Մտերիմները և ընկերները նրան անվանում էին «Շուրիկ»: Անցել է 10 տարի, և այն մարդիկ, ովքեր ցանկանում էին խլել թանգարանը, միգուցե և հեռացել են, բայց նրանց փոխարեն եկել են նորերը, և սկսել են «երգել նույն երգն այն մասին», թե ինչքան օգտակար և հրաշալի կլինի «օպտիմիզացնել» թանգարանները: Առաջարկում եմ նրանց, ովքեր կողմ են նման «օպտիմիզացիայի», կազմել արձանագրություն հիմնավորումներով և ստորագրել դրա տակ: Երկիրը պետք է ճանաչի իր «հերոսներին»:
