Արցախն առաջին անգամ միջազգային գեղանկարչական փառատոնում ներկայացվում է որպես Հայաստանի մաս
2010-ի աշնանը “Լոռվա ձոր” հայրենակցական միության եւ “Փյունիկ” հիմնադրամի նախաձեռնությամբ կազմակերպվեց փառատոն՝ “Հայկական ներկապնակ” խորագրով, որտեղ հայ նկարիչները ներկայացրին Լոռվա աշխարհը:
Այնուհետեւ նկարիչները որոշեցին ուղեւորվել Արցախ: Այստեղ ստեղծվեցին 100-ից ավել արժեքավոր գործեր` կտավի վրա անմահացան Քարվաճառը, Թարթառի հովիտը, Դրմբոն գյուղը, Սարսանգի ափը, Ծար բնակավայրը եւ տեղի եկեղեցին, Նոր Վերիշենին կից գտնվող մատուռը եւ այլն:
Փառատոնի շրջանակներում 2011 թ. ամռանը մի խումբ ռուս եւ բելառուս արվեստագետներ ժամանեցին Երեւան, ապա հայ գործընկերների հետ մեկնեցին Արցախ: Արցախում ռուս նկարիչներն արժանացան բարեհամբույր հյուրընկալության, շրջեցին Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետության պատմական վայրերում, ապա վերադառնալով՝ ներկայացրին իրենց կտավները երեւանյան ցուցահանդեսում:
Ռուսները պետք է նման ցուցահանդես կազմակերպեին Սանկտ-Պետերբուրգում, ինչը անարձագանք չմնաց ադրբեջանցիների կողմից` դարձյալ նույն ոճով` կեղծ քարոզչություն:
Ադրբեջանցիներն օտարալեզու հոդվածաշար հրապարակեցին` աշխարհին համոզելով՝ իբր ռուս նկարիչներն Արցախում չեն եղել, դժգոհ են երեւանյան ընդունելությունից եւ այս ամենը՝ առաջին դեմքով, ռուս արվեստագետների անունից:
Նշվում էր, որ միջամտությունների արդյունքում ցուցահանդեսից հանվել են Արցախը ներկայացնող կտավները: Շուտով Ադրբեջանի առաջատար կայքերը գրեցին. “Հայերին, այնուհանդերձ, հաջողվեց Սանկտ-Պետերբուրգի “Հայկական ներկապնակ” ցուցահանդեսը կազմակերպել այնպես, ինչպես ցանկանում էին. բռնազավթված տարածքները (ի նկատի ունեն` Արցախը) պատկերված էին ռուսների գեղանկարներում… մենք ձախողվեցինք”:
Նշենք, որ շուտով
Անի Մարգարյան
