«Քո նմանները ինչքան շատ գնան, էնքան լավ…»
Երբ ինչ-որ մեկը, հիասթափություն հայտնելով, Հայաստանից ընդմիշտ հեռանալու հայտարարություն ա անում, հայ ազգն ասես ավելի ա համախմբվում… էտ մարդու դեմ: «Տո գնում ես գնա է, քո նմանները ինչքան շատ գնան էնքան լավ, գնալդ ըլնի գալդ չլնի, շուտ պտի գնացած ըլնեիր…» և այլն…
Գնալով համոզվում եմ, որ մարդկանց հեռանալու պատճառը ոչ թե գործազրկությունն ու սոցիալ-տնտեսական ծանր պայմաններն են, ոչ թե իշխանություններն ու ապօրինություններն են, այլ հենց ժողովուրդը, որը պատրաստ ա բորենու նման հարձակվել ու հոշոտել, ծաղրել ու քարկոծել իր միջից սերված անհատին, ով հանդգնել ա լինել ոչ այնպիսին, ինչպես բոլորը:
Ու ոչ Սևակն ա, ոչ Չարենցը քո ազգի դիմագիծը, այլ լրբավարի կոկորդ պատռելով իր ազգակցին «լիրբ» լինելու մեջ մեղադրողը:
Չէ, էս ստատուսը Լիանա Զուրաբյանի հետ կապ չուներ:
Նուարդ Մինասյան
