«Անհայտ» փրկիչը /վիդեո/
«Ա՛զգ հայոց, թուրքը՝ մեր բանական հոտի դարավոր թշնամին նվաճել է Ալեքսանդրապոլը, շարժվում է դեպի սիրտը մեր երկրի, մեր հավատի, մեր կենսագրության: Գալիս է Արարատյան Երկրի վրա: Թուրքը, կոտորած ու ավեր փռելով գալիս է, և մեր զորապետներն էլ այլ ելք չեն գտնում այդ աղետից, քան հայոց հայրապետին փախուստի մղել: Նրանք ինձ առաջարկում են ոսոխի բերանին թողնել Մայր Աթոռ Սրբ. Էջմիածինը, մեր սրբարանը, հայ ժողովրդի վերջին կտորը:
Ո՛չ և ո՛չ: Հազար անգամ ո՛չ: Ես չեմ լքի մեր սուրբ նախնիներից ավանդ մնացած Մայր Աթոռը»,-հայ ժողովրդի համար ճակատագրական պահին այսպիսի կոչով ու կեցվածքով հանդես եկավ Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գևորգ Ե Սուրենյանցը:
Այսօր, մայիսի 28-ին Հայաստանի առաջին հանրապետության հռչակման օրը Սարդարապատի, Բաշ-Ապարանի ու Ղարաքիլիսայի հերոսների կողքին հաճախ մոռանում ենք հիշատակել իրական հերոսի ՝ Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գևորգ Ե Սուրենյանցի անունը:
Այս հանգամանքը ցավով է լցնում Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Եկեղեցական հայեցակարգային հարցերի գրասենյակի տնօրեն Տ. Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի հոգին:
Սրբազանը ցանկանում է, որ բոլոր հերոսների կողքին մշտապես հիշատակվի նաև Կաթողիկոսի անունը:
«Սարդարապատից առաջ մենք ապագայի հանդեպ անորոշություն ունեցող ժողովուրդ էինք, որը ոչ մի բան չուներ, ոչինչ չուներ»,-Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի բակում մատնաշելով վայրը պատմեց Բագրատ Սրբազանը.«Հայոց բանակի ղեկավարությունը եկավ կաթողիկոսին ասելու, որ թուրքերը Սարդարապատը գրավել են ու դու պետք է գնաս կամ Սևան, կամ Բյուրական, որովհետև էլ չենք կարող պաշտպանվել:
Կաթողիկոսը ասեց, որ չեմ գնա և դարձավ ժողովրդին՝ դուք պատրաստ եք կռվելու: Եւ այդ խեղճ ժողովուրդը, անզեն ժողովուրդը, հիվանդ ժողովուրդը, լքված ու ոչ մի բան չունեցող ժողովուրդը Սարդարապատի դաշտում հերոսացավ այդ խոսքերի ուղերձով»,-նշեց Բագրատ Սրբազանը:
Մանրամասները՝ տեսանյութում:
