Ամենաթաց օրը` Վարդավառ
Վարդավառը կամ Քրիստոսի Պայծառակերպությունը Հայ Առաքելական Եկեղեցու հինգ տաղավար տոներից է: Տոնը նշվում է Սուրբ Զատիկից 98 օր հետո` հունիսի 28-ից օգոստոսի 1-ն ընկած ժամանակահատվածում: Տոնի պատմությունը գալիս է դեռևս հեթանոսական ժամանակներից:
Հնում Վարդավառի տոնը կապում էին հայկական դիցարանի ջրի, սիրո, պտղաբերության ու գեղեցկության աստվածուհի Աստղիկի հետ: Վարդավառի տոնը նշվում էր ժողովրդական մեծ հանդիսություններով:
Աստղիկին վարդեր էին նվիրում, աղավնիներ էին բաց թողնում և միմյանց վրա ջուր ցողում: Ջուր ցողելու սովորությունը պահպանվել է նաև մեր օրերում:
Վադավառի տոնը` Քրիստոսի պայծառակերպության տոնը նախ եւ առաջ Քրիստոսի հետ հաղորդակցման հրաշալի առիթ է: ԱմեՏոնին միմյանց վրա ջուր ցանելու երեւույթը եւս, բացի հեթանոսական ավանդություն լինելուց, նաեւ քրիստոնեական մեկնություն ունի եւ խորհրդանշում է Թաբոր լեռան վրա Քրիստոսի պայծառացումը, որն ասոցացվում է նաեւ բնության հետ:
Այսօր Հայ առաքելական եկեղեցիներում սուրբ պատարագ կմատուցվի: Ավանդաբար պատարագիչ քահանան օրհնված վարդաջուրը կցանի ժողովրդի վրա` ի նշան օրհնության:
