Նատաշան ուղղաթիռը չտարավ Ադրբեջան, այլ բերեց Հայաստան … ու հայտարարվեց մահացած
Այդ կնոջը հանդիպեցի պատահաբար: Սովորական ռուս կին էր: Ազատամարտիկների հետ խաղաքարտերով ”բլոտ” էր խաղում: Բացականչությունները կիսահայերեն ու ռուսերեն մի տեսակ անկեղծ, բայց նաև պատերազմ ունեցած մարդուն հատուկ:
Նատաշա, այդպես անվանեմ նրան ուղղակի, որովհետև դեռևս վախ ու սարսափ ունի իր մեջ այս կինը: Նա Արցախյան պատերազմի մասնակից է դարձել մարդկային մղումներից ելնելով: Հեռավոր 90-ին իրեն վստահված ուղղաթիռը չտարավ Ադրբեջան, այլ բերեց Հայաստան … ու հայտարարվեց մահացած: Հայաստանյան կողմը ներկայացրել է, որ ուղղաթիռը խփվել է սխալմամբ, մեր թշնամիների կողմից:
Նատաշան Հայաստանում ծանոթացավ ազատամարտիկի հետ ու ամուսնացան: Նա փոխեց իր բոլոր անձնական տվյալները եւ ամուսնացավ հայի հետ: Երկու դուստր ունեցան, ամուսինը զոհվեց…. Նատաշայի համար կյանքից ավելի սիրելի դարձան հայերը, ախր իր դուստրերն էլ հայ են…
Տարին գոնե մեկ անգամ նա Արցախ է գալիս: Ժամերով նստում է Շուշիի բերդապարսպի տակ ու հիշում ամուսնուն:
Այս անգամ էլ… մայիսի 9-ին նա Շուշիում էր՝ հպարտ ու հաղթանակած, բայց նաև չէր ուզում , որ իր մասին խոսվի, վախենում է դուստրերը կանգնեն վտանգի առաջ: Բայց ես չկարողացա, թեկուզ մի փոքր հեռացած փաստերից գրեցի նրա մասին:
Այս կնոջ ձեռքը ազատամարտիկները համբուրեցին՝ մեծագույն ակնածանքով, խոնարհումով ազգությամբ ռուս, բայց սրտով հայ մոր առջեւ:
