Պահքից հետո վստահ կարող ենք ասել

Եթե մենք Մեծ պահքի քառասուն օրերի ընթացքը անցնենք ճշմարիտ ապաշխարության շրջան, ապա պահքից հետո վստահ կարող ենք ասել.

Ես Աստծուն շատ եմ սիրում, հետևաբար… Ի սեր Աստծո չեմ վիրավորում որևէ մեկին, որովհետև հասկացել եմ, որ իմ դիմացինն էլ ունի Աստծո պատկերն ու նմանությունը: Իսկ վիրավորելով իմ նմանին, կվիրավորեմ ինձ ստեղծողին:

Ի սեր Աստծո սուտ չեմ խոսում, որովհետև Նա անձամբ ասաց, որ իմ այոն  այո լինի և ոչ- ը ո՛չ: Եթե սուտ խոսեմ, իմ ամբողջականությունը կբաժանվի  երկու մասի` ստի և ճշտի: Իսկ բաժանումը Աստծու գործը չէ…

Ի սեր Աստծո վրեժխնդիր չեմ լինում մեկի հանդեպ, ով ինձ վիրավորել է,  որովհետեւ գրուած է. «Իմն է վրէժխնդրութիւնը, եւ ես կը հատուցեմ»:  Եթե վրեժխնդիր լինեմ, ատելությունից բացի այլ բան չեմ շահի, իսկ ատելությունը Աստծո գործը չէ… Ւ սեր Աստծո չեմ մեղադրում մարդկանց, քանի որ հիշում եմ պատվիրանը

«Մի դատիր, որ չդատվես»: Եթե մեղադրեմ մեղավորին, ուրեմն մոռացել եմ  այն խոսքը, որ ասում է, «Նա, ով ասաց մի մեղանչիր, Նա էլ ասաց մի դատիր»: Ի սեր Աստծո փորձում եմ սիրել բոլորին, որովհետև իմ Տերը խաչվեց բոլորի համար: Այստեղ դժվարանում եմ մի փոքր, բայց անվերապահորեն հավատում եմ, որ ինձ համար Խաչվողը տեսնելով իմ ձգտումը, կօգնի ինձ այդ հարցում:

Այս բոլորը անում եմ ոչ թե իմ կարողության շնորհիվ, այլ աղերսելով`  ուժ եմ ստանում Աստծուց, կատարելու համար իր խոսքը, քանի որ ես տկար եմ ինքս ինձանով: Եթե Աստծու խոսքը լինի միայն իմ լեզվի վրա, ամեն քայլափոխի ես կսխալվեմ: Աստծո խոսքը ուզում եմ կողպել սրտիս մեջ, ու բանալին հանձնել Աստծուն…Ես ապահով եմ, որ Աստծուն ճանաչում ու սիրում եմ, դարձյալ Ավետարանի խոսքի համաձայն, թե`

«Պարծեցողը պէտք է պարծենայ նրանով, որ իմանում ու ճանաչում է Տիրոջը»: Ա.Թագ. 2:9