Ողորմիր մեզ, որ դեռ չգիտենք, թե` առանց Քեզ ոչինչ անել չենք կարող

Եթե մարդը բարիք է գործում, թող Աստված սատար լինի նրա բարի գործին,  իսկ եթե չար մտադրություն ունի, թող դարձյալ Աստված Իր հայրական  միջամտությամբ փոխի նրա մտադրությունը չարից դեպի բարի գործեր: Մենք ամեն օրվա վերջին վայելում ենք մեր արած գործերի և մեր հավատքի պտուղը: Եթե այն դառն է, պետք չէ զարմանալ, որովհետև ինչպես Հոբի գրքում է գրված, թե մեր տառապանքը հողից չի ելնում, ոչ էլ մեր ցավերը լեռներից են բուսնում: Նրանց մենք ենք խնամքով հավաքում մեր ուսերին դեռ երիտասարդ տարիներից, իսկ հասակ առնելուց հետո այդ բեռը ծանր է դառնում մեզ համար: Հետևաբար պատշաճ է Ժողովողի այն խոսքը, թե…
«Հիշի՛ր քո Արարչին քո երիտասարդության օրերին, քանի դեռ չեն եկել դառնության օրերը, եւ չեն հասել այն տարիները, որոնց մասին պիտի ասես. «Կյանքից այլեւս հաճույք չեմ զգում»: Ուստի խնդրենք անվերջ, որ լսի մեզ Տերը Իր այդ մեծ կարողությամբ ու համբերությամբ:
Ողորմությամբ եւ գթությամբ Քով լո՛ւր մեզ, Տէ՛ր, եւ ողորմեա՛:  Ներեա՛, քաւեա՛ եւ թո՛ղ զմեղս մեր: Արժանաւորեա՛ գոհութեամբ փառաւորել զՀայր եւ զՈրդի եւ զՍուրբ Հոգիդ այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Ծովիկ Դավթյան