Քրիստոսը հատուկ շեշտում է
«Եվ տասներկու առաքեալների անունները սրանք էին. առաջին՝ Սիմոն Պետրոս կոչվածը, և նրա եղբայրը Անդրեաս, Զեբեդեոսի որդի Հակոբոս և նրա եղբայրը Հովհաննես, Փիլիպպոս և Բարթողիմեոս, Թովմաս և Մատթեոս մաքսավոր, Ալփեոսի որդի Հակոբոս և Ղեբեոս, որ Թադեոս կոչվեց, Սիմոն Կանանացի և Հուդա Իսկարիովտացի, որ և մատնեց Նրան»: (Մատթեոս 10:1-7)
Սա Ավետարանի այն հատվածներից է, որը մենք անուշադրությամբ ենք կարդում։ Այստեղ թվարկվում է տասներկու առաքյալների անունները։ Ո՞վ կհիշի այդ բոլոր անունները։ Մեզ համար գուցե դժվար է, սակայն Աստված հիշում է։
Ավետարանիչը անհրաժեշտ է համարել մեկ առ մեկ թվարկել առաքյալների անունները, ցույց տալու, որ ամեն մարդ կարևոր է Աստծո համար որպես անհատականություն։ Աստված ոչ թե սիրում է մարդկանց առհասարակ, այլ սիրում է կոնկրետ մարդուն։
Քրիստոս հատուկ շեշտում է մարդու անհատականությունը, որովհետև կարևորում է վերջինիս փրկությունը: Որպեսզի մարդը փրկության հասնի՝ պետք է հաստատվի իբրև անհատականություն: Պետք է հասկանանք, որ մարդը կարող է շատ պակասություններ ունենալ, բայց կարևոր է լինել անհատականություն, խոսել սեփական ձայնով, հանդես գալ իրական պատկերով, չկեղծել սեփական անձը:
Տեր Եսայի քահանա Արթենյան
