Արփինե Հովհաննիսյանը ԵԽԽՎ-ում անդրադարձել է Ադրբեջանի մասին զեկույցին

Ներկայացնում ենք Եվրոպայի խորհրդի  խորհրդարանական վեհաժողովում ԱԺ պատգամավոր Արփինե Հովհաննիսյանի ելույթը Ադրբեջանին վերաբերող զեկույցի առնչությամբ.

Հարգելի գործընկերներ, տիկնայք և պարոնայք.

Ես խորապես մտահոգված եմ այս զեկույցով, որը ձախողեց օբյեկտիվ, անկողմնակալ և անաչառ կերպով արտացոլելու իրողությունը կապված Ադրբեջանի` այս կազմակերպությանը անդամակցելու կապակցությամբ ստանձնած պարտավորությունների կատարման հետ: Փոխարենը մենք ականատես եղանք Ադրբեջանի իշխանությունների` արտաքին հարցերի բացթողումները և թերությունները կոծկելու և արդարացնելու ճղճիմ փորձերի:

Ասածս հիմնավորելու համար թույլ տվեք հիշեցնել Սաֆարովի դեպքը, երբ ատելության հողի վրա հանցագործություն կատարած և Հունգարիայի դատարանի կողմից  ցմահ ազատազրկման դատապարտված անձը տեղափոխվեց Ադրբեջան, որտեղ նրան ժամանելուն պես ներում շնորհվեց և նրան ազատ արձակեցին: Ավելին, այդ սահմռկեցուցիչ հանցագործությունն արդարացվեց, խրախուսվեց և առատաձեռն պարգևատրվեց Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից:

Այժմ տեսնենք թե ինչպես է դա արտացոլված զեկույցում:

Ընդամենը մեկ՝ չեզոք, բացարձակապես անիմաստ 5-րդ պարագրաֆի ձևակերպմամբ: Մեջբերում եմ. “2012թ. հոկտեմբերին ԵԽԽՎ-ն որոշում կայացրեց Սաֆարովի գործի վերաբերյալ  անցկացրեց քննարկում”: Եվ վերջ: Այլևս ոչինչ: Ոչ մի բառ  միջազգային հանրության և այս Վեհաժողովի կողմից այդ գործի միանշանակ և խիստ դատապարտման մասին:Զարմանալիորեն համազեկուցողների կողմից չկա որևէ հղում Ադրբեջանի վերաբերյալ Ռասիզմի և անհանդուրժողականության դեմ պայքարի եվրոպական հանձնաժողովի 2011թ. զեկույցին, որը միայն հպանցիկ է նշված զեկույցի 194-րդ պարբերությունում: Հեղինակները նշել են միայն, որ այդ զեկույցում կան մի շարք մտահոգություններ կրոնի ազատության վերաբերյալ:

Զարմանալիորեն Ադրբեջանի վերաբերյալ նշյալ զեկույցում ներառված մի շարք լուրջ մտահոգությունների և առաջարկությունների վերաբերյալ այդ պարբերությունում որևէ հղում չկա:

Համազեկուցողները կարծես չեն նկատում պետության կողմից հովանավորվող ռասիզմը հայկական ծագում ունեցողների նկատմամբ, ինչպես նաև Ադրբեջանում հակահայկական տրամադրվածության աննախադեպ աճը, որոնք արտացոլված են այդ զեկույցում: Սաֆարովի դեպքի լույսի ներքո սա շատ մտահոգիչ է:

Եվ վերջում կուզեի նշել, որ զեկուցողները փորձում են կրկնել Ադրբեջանի իշխանությունների դիրքորոշումը, որով նրանք փորձում են արդարացնել մարդու իրավունքների, օրենքի գերակայության և ժողովրդավարության հետ կապված իրենց պարտավորությունների ձախողումը` որպես արդարացում օգտագործելով ԼՂ հակամարտությունը: Մեջբերում եմ. “Ադրբեջանում ժողովրդավարության զարգացման ազատ զարգացումը կախված է այս հակամարտության խաղաղ կարգավորման հաջողությունից”:

Հարգելի գործընկերներ,

Այս հակամարտությունը չի կարող այլ ոլորտների զարգացման խոչընդոտ լինել: Մենք հավատում ենք, որ ԵԽԽՎ-ի համազեկուցողները չեն հետևի Ադրբեջանի կառավարության տրամաբանությանը և փոխարենը կհաստատեն, որ ոչինչ չի կարող արդարացնել իրենց պարտավորությունների կատարման ձախողումը:

Փաստորեն Ադրբեջանի ներկայիս ղեկավարությունը ձգձգում է ԼՂ հակամարտության կարգավորումը, որպեսզի դա օգտագործի որպես ճնշող գործիք որևէ ժողովրդավարական և սոցիալական շարժման դեմ: Գոյություն ունեն ժողովրդավարացման հաջողված մի շարք փորձեր հակամարտության մեջ գտնվող պետություններում /Կիպրոս, Հնդկաստան, Իսրայել և այլն /:

Թույլ տվեք ավարտել` ընդգծելով իմ խորը համոզմունքը, որ ժողովրդավարության ամրապնդումը և մարդու իրավունքների ճանաչումը նախապայման են Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի խաղաղ կարգավորման համար: