Հարկավոր է կանգ առնել. Առավոտ
«Այն, ինչ տեղի ունեցավ Հայաստանում, մեղմ ասած, անթույլատրելի է Ղարաբաղում… ԱԱԾ եւ Ոստիկանության ղեկավարների հրաժարականի պահանջի կատարումը ծանր հարված կլինի ԼՂՀ իշխանական համակարգին, ինչից չեն հապաղի օգտվել մեր հակառակորդները: ԼՂՀ ԱԱԾ-ն եւ Ոստիկանությունը բանակից հետո Ղարաբաղի անվտանգության ապահովման կարեւորագույն հաստատություններն են, որոնց չի կարելի ցնցումների ենթարկել… Այդ [կայուն վիճակ հաստատելու- Ա. Ա.] գործում իրենց ազդեցությունը Ղարաբաղում պարտավոր են օգտագործել նաեւ Ռոբերտ Քոչարյանը, Սերժ Սարգսյանը, Արկադի Ղուկասյանը եւ Սամվել Բաբայանը, նույնիսկ վերջինիս անհապաղ ագատ արձակման միջոցով: Բոլոր հակասությունները մի կողմ դնելով՝ Բակո Սահակյանին մենակ չպետք է թողնել»: Ահա այն հիմնական ուղերձները, որոնք հղել է Հայաստանի աոաջին նախագահը Արցախում տեղի ունեցող իրադարձությունների հետ կապված: Դա, ի դեպ, հատուկ է Տեր-Պետրոսյանին՝ վեր կանգնել անձնական եւ քաղաքական տարաձայնություններից, երբ խոսքը պետության անվտանգության մասին է:
Գործող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյւսնը նույնպես կոչ արեց դադարեցնել ակցիաները՝ ճիշտ է, որքան հասկացա նրա տեսաուղերձից, նա հակված չէր մտածել, որ ԱԱԾ եւ Ոստիկանության ղեկավարների հրաժարականի պահանջի կատարումը ծանր հարված կլինի ԼՂՀ իշխանական համակարգին: Երկու նախկին նախագահները, ինչպես նաեւ ԼՂՀ նախկին նախագահը, համենայնդեպս՝ հրապարակավ, իրենց կարծիքը չեն հայտնել արցախյան իրադարձությունների մասին [Սամվել Բաբայանից որեւէ բան սպասելն այս պարագայում արդար չէ]: Ռադիկալ «Ֆեյսբուքահայերը» խստորեն դատապարտեցին աոաջին նախագահի մոտեցումը՝ պնդելով, որ հայ ազգի լիակատար երջանկության համար անհրաժեշտ է նաեւ Արցախում իշխանությունից հեռացնել «թալանչիներին», եւ դա մի քիչ նման է բոլշեւիկյան քարոզչությանը Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ:
Ցանկացած հեղափոխության համար, ինձ թվում է, կարեւոր է ժամանակին կանգ առնել, որպեսզի շղթայական ռեակցիա եւ անիշխանություն չառաջանա: Բերեմ պարզ օրինակ այլ բնագավառից: Եթե կարելի է հասնել ռեկտորի հրաժարականի նրա առանձնասենյակի դռան մոտ պառկելով, ապա կարելի է պառկել նաեւ դեկանի դռան մոտ, եթե նա նկատողություն անի անհարգելի բացակայությունների համար, իսկ այնուհետեւ՝ դասախոսի դռան առաջ, երբ նա «երկու» նշանակի: Եվ եթե այդ «քաղաքացիական պայքարը» հաջողությամբ պսակվի, ապա կարելի է դասի չգնալ, քննությունների չպատրաստվել կամ դասի գնալ եւ լսարանում ոտքերը դնել սեղանին ու ծխել:
…Հիմա Արցախի առանցքային պաշտոնյաների հրաժարականն ուժեղացրե՞լ է հանրապետության պաշտպանունակությունը, թե՞ թուլացրել:
Այլ հրապարակումներին ծանոթացեք թերթի այս համարում:
