Մտածենք այս մասին քնելուց առաջ
Խաղաղ քունն էլ է Աստված պարգևել մեզ, գոհանանք դրա համար: Մեր հայացքը հառենք մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսին, ոչ թե մարդուն, որովհետև զղջալու պատրաստակամությունը այստեղից է սկսվում: Փաստորեն, կյանքում ամենադժվար բանը առաքինի անունը մաքուր պահելն է:
Մեր Տերը Իր Սուրբ անունը տվեց մեզ, որպեսզի պատվով ապրենք այս ժամանակավոր կյանքը և բաց ճակատով ստանանք արդարության պսակը, իսկ մենք այս աշխարհի վայելքների պատճառով սևացնում ենք այդ պատվավոր անունը, ու հետո ջանում ենք արդարացնել մեր քայլերը:
Աստված մեր հանգստի համար ստեղծել է անհրաժեշտ քաղցր քունը, իսկ մենք ձգտում ենք ձեռք բերել արծաթ, ոսկի, հարստություն և կորցնում ենք այդ հանգիստ քունը: Մենք դասեր քաղելու առաքինությունը չենք ուզում սովորել:
Փրկի՛ր ինձ, գթած, լսիր, ողորմած,
Մարդասիրաբար ներիր ինձ, ներող,
Ջնջիր պարտքերս, օրհնեա՜լ:
Երբ հասնի վերջին օրս թշուառ,
Երբ վերջին օրը իմ շունչը փչեմ, ցոյց տուր ինձ դու, Տէ՜ր,
Երկնաւորներից եկած երջանիկ, մաքուր մի ոգի,
Յուսահատ օրս դու չարագործիս քո անակնկալ բարին պարգեւիր:
Քա՜ւ լիցի, թէ դու, ո՛վ բարեբանեալ, որ փրկութիւնն ես բոլորի,
Հիւանդ ոչխարիս դժնդակ գազան եւ մի տաս ուղեկից.
Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի
Ծովիկ Դավթյանի հանրագրից
