Հիմա մենք քրիստոնյա ե՞նք, թե չէ

2008-ի մարտը Մեծ Պահքի շրջան էր, երբ ամեն մի քրիստոնյա պիտի իր սեփական անձի քննությամբ զբաղված լիներ, և դիմացինին սիրեր իր անձի պես, մինչդեռ մարտմեկյան արյունոտ իրադարձությունները եղան: Էսօր էլ Հարության օրերի մեջ ենք, երբ Հարությունից մինչև Համբարձում՝ 40 օր շարունակ քրիստոնյաներն իրար բարևելու մի ձև պիտի ունենային, ինչպես դարեր շարունակ է եղել՝ Քրիստոս հարեավ ի մեռելոց: Սրան հետևում է տրամաբանորեն մի հարց՝ հիմա մենք քրիստոնյա ե՞նք, թե չէ: Բարիկադվելուց առաջ թող ամեն մի հայ որոշի իր ներսում:

Արաքս Պողոսյան