Ողջ փառքը` Նրան
Հայր ներիր նրանց, որովհետև չգիտեն ինչ են անում… Սա եղավ մեր Փրկչի անձնվեր քայլը մեզ նման մեղավորներիս համար:
Գողգոթա տանող ճանապարհ… մարդկանց բազմություն, բղավոցներ, բոլորը գոչում էին` խաչը հանեք, հարվածեք … Բոլորը կարծես խավարի ազդեցության տակ լինեին. ճչում էին, հարվածում, ծիծաղում մի անմեղ մարդու վրա:
Նա խաչը ուսին արնաքամ հազիվ առաջ էր գնում, կարծես այդ խաչի վրա կրելով մի ողջ մարդկության մեղքը, ցավը … չնայած այդ հալածանքին, Նրա դեմքին խաղաղություն և ուրախություն էր տիրում. նայում էր մարդկանց և մտքում պատկերացնում էր մեր փրկությունը… այս մտքերը նոր ուժ էին տալիս Նրան ավելի առաջ գնալու, մեր մեղքերի ծանրությունը ուժեղ էր, սակայն հաղթանակը մոտ էր:
Կատարվեց այն ինչ գրված էր … խաչվեց մեր Փրկիչը… այո, խաչվեց մի անմեղ էակ, ով խոնարհության, մաքրության խորհրդանիշն էր ողջ մարդկության և վերջապես իմ ու քո փրկիչը դարձավ: Դու, ես փրկված ենք Նրա Սուրբ ու անմեղ արյամբ …
Շողեր Շախոյան
